Miniserie politiek: Vera Bergkamp

Miniserie politiek: Vera Bergkamp

Het politieke trio van Tweede Kamerleden Vera Bergkamp (D66), Kirsten van den Hul (PvdA) en Nevin Ӧzütok (GroenLinks) hebben als ‘drie musketiers’ bijzondere successen behaald voor LHBTI+ emancipatie. Bi+ wil hen hiervoor eren en bedanken. Dat doen we door hen ieder te interviewen in aanloop naar de verkiezingen. In deze mini-serie lees je over hun achtergrond, hun drijfveren, de successen waar ze trots op zijn en hoe bi+, volgens ieder van hen, ook een politiek thema is. Daarnaast vertellen ze wat ze de komende periode willen bereiken in de politiek als ze opnieuw als Tweede Kamerlid worden gekozen op de verkiezingen van 17 maart.

Lees hier de interviews met Nevin Özütok en Kirsten van den Hul

Vera Bergkamp– woordvoerder emancipatie, langdurige & medisch zorg, familierecht en Drugs D66

Door Jantine van Lisdonk & Esther Wouters

Achtergrond en drijfveren
‘Mensen moeten zichtbaar zichzelf kunnen zijn. Je persoonlijke vrijheid is je grootste goed. Als je in dit leven niet jezelf kan zijn, dan is dat nogal wat.’ Voor deze missie streed ze al als (vice)-voorzitter van COC Nederland (2008-2012) en dit is nog steeds haar drijfveer na acht jaar Tweede Kamerlid. Ze ziet dat er weer conservatieve krachten zijn in Europa en andere landen, waar persoonlijke vrijheid geen vanzelfsprekendheid meer is. Maar zegt ook dat we waakzaam hiervoor moeten zijn in Nederland. Daarom is het verankeren van ‘persoonlijke vrijheid’ in wet- en regelgeving belangrijk en daar heeft ze zich de afgelopen jaren volop voor ingezet.

Successen
Ze heeft hierin een paar mooie successen behaald. Door een initiatiefwet is de Algemene Wet Gelijke Behandeling (AWGB) zo aangepast dat er een expliciet verbod is op het discrimineren van transgender en intersekse personen. ‘Het was heel veel werk en ik ben blij dat we het tot een goed einde hebben gebracht samen met Nevin en Kirsten.’ Het tweede waar ze trots op is, is de initiatiefwet om in artikel 1 van de Grondwet seksuele gerichtheid en handicap als expliciete grond toe te voegen (red. na de verkiezingen is opnieuw een aanname van de Grondwetswijziging nodig in de Tweede en Eerste Kamer). ‘Voor bi+ mensen is het heel mooi dat er nu seksuele gerichtheid in de initiatiefwet staat. In andere wetten zoals het Strafrecht en de AWGB staat nog homo- en heteroseksuele gerichtheid. De term seksuele gerichtheid is inclusiever, want daarin kunnen veel bi+ mensen en lesbische vrouwen zich beter in herkennen. We hebben een zetje gegeven om nu ook in andere wetgeving seksuele gerichtheid op te nemen.’

Voornemens
Ze wil graag in de volgende kabinetsperiode de Grondwetswijziging van artikel 1 afronden. Daarnaast vindt ze dat voorlichting over seksuele diversiteit in het primair en voorgezet onderwijs beter moet. Het is geregeld dát scholen hier aandacht aan moeten besteden, maar het kan effectiever. ‘Een keer het COC uitnodigen voor een voorlichting is niet genoeg.’ Bergkamp wil ook werk gaan maken van wetgeving voor ‘families van nu’, ofwel de modernisering van het familierecht. Dat is momenteel lastig met een politiek rechtse meerderheid. Na de verkiezingen hoopt ze op meer mogelijkheden. De komende periode wil ze meer bereiken rondom draagmoederschap, meerouderschap en meeroudergezag.

‘Zoals jullie zeggen, “meer vrijheid, meer liefde voor iedereen”, volgens mij hebben we dat heel erg nodig.’

Aandacht voor bi+
Bergkamp vindt het belangrijk dat bi+ zichtbaarder en bekender wordt. ‘Voor bi+ denk ik dat boegbeelden, aandacht en voorlichting heel belangrijk zijn. Emancipatie is een werkwoord. Er zijn onderzoeken geweest waaruit blijkt dat bi+ mensen tegen specifieke problemen aanlopen, zoals mentale problemen, eenzaamheid en geweld achter de voordeur.’ Als Bergkamp na de verkiezingen weer de portefeuille Emancipatie krijgt, dan wil ze bi+ echt meer op de kaart zetten. ‘Voor transgender en intersekse is politieke aandacht met een initiatiefwet succesvol geweest.

Ik zou het heel mooi vinden als we vanuit D66 komen met een initiatiefnota over bi+ om daar echt veel meer aandacht aan te geven. We kijken dan naar de specifieke onderwerpen, uitdagingen en de kracht van mensen. Dit pak ik graag op samen met Bi+ Nederland.’ Ze ziet dat bi+ nog vaak onder homoseksualiteit wordt geschaard, terwijl het een eigenstandige seksuele gerichtheid is met eigen uitdagingen, krachten en knelpunten. ‘Voor bi+ geldt echt nog “onbekend maakt onbemind”. Er zijn nog veel vooroordelen over bi+ mensen. Bewustwording en voorlichting, zeker op scholen, helpt. Op school en in de opvoeding wordt de basis gelegd voor hoe mensen zich later ontwikkelen naar volwassenheid, hoe ze denken over bi+ en hoe ze omgaan met hun eigen bi+ gevoelens.’

Meegeven
Wat wil Bergkamp bi+ mensen meegeven? ‘Ik vind het echt heel belangrijk dat mensen zichtbaar zichzelf kunnen zijn. Dat geldt ook voor bi+ mensen. Daar wil ik me heel erg hard voor maken, samen met Bi+ Nederland. Zoals jullie zeggen, “meer vrijheid, meer liefde voor iedereen”, volgens mij hebben we dat heel erg nodig. Als mensen geen persoonlijke vrijheid ervaren en niet zichtbaar zichzelf kunnen zijn, dan is de kwaliteit van leven minder. Wat we met elkaar kunnen betekenen, waardoor mensen zichtbaar zichzelf kunnen zijn, dat is echt winst.’

Noot: In het recente Tweede Kamerdebat over geweld achter de voordeur op 18 februari hebben Kirsten van den Hul en Vera Bergkamp een motie ingediend gericht op bi+. In deze aangenomen motie deden ze aan de regering het verzoek voor meer onderzoek naar de situatie van geweld achter de voordeur van bi+ vrouwen en een verkenning naar de mate van bi+ inclusieve preventie, seksuele vorming en hulpverlening.

Miniserie politiek: Nevin Özütok

Miniserie politiek: Nevin Özütok

Het politieke trio van Tweede Kamerleden Vera Bergkamp (D66), Kirsten van den Hul (PvdA) en Nevin Ӧzütok (Groenlinks) hebben als ‘drie musketiers’ bijzondere successen behaald voor LHBTI+ emancipatie. Bi+ wil hen hiervoor eren en bedanken. Dat doen we door hen ieder te interviewen in aanloop naar de verkiezingen. In deze mini-serie lees je over hun achtergrond, hun drijfveren, de successen waar ze trots op zijn en hoe bi+, volgens ieder van hen, ook een politiek thema is. Daarnaast vertellen ze wat ze de komende periode willen bereiken in de politiek als ze opnieuw als Tweede Kamerlid worden gekozen op de verkiezingen van 17 maart.

Lees hier de interviews met Kirsten van den Hul en Vera Bergkamp

Nevin Ӧzütok – woordvoerder emancipatie GroenLinks

Door Jantine van Lisdonk & Esther Wouters

Achtergrond en drijfveren
Terwijl Nevin Ӧzütok op het schoolplein werd gediscrimineerd vanwege haar Turkse achtergrond, werden haar vrienden gediscrimineerd vanwege hun seksuele voorkeur. ‘Ik heb het van dichtbij meegemaakt en weet hoe afschuwelijk het was. Maar het verbond ons ook, want we trokken samen op tegen groepen die ons aan het pesten waren.’ Deze ervaring vormde voor Ӧzütok het zaadje om zich in te zetten voor LHBTI+ emancipatie. ‘Ik weet wat discriminatie en uitsluiting met je doet en ik wil dat niemand zich uitgezonderd voelt vanwege seksualiteit, etniciteit of religie.’ Ze wil de wereld een stukje gelijker en inclusiever maken. Voor Özütok betekent dit ook dat de democratische rechtstaat en onze wetten inclusief moeten zijn. Daar strijdt ze hard voor. ‘Dat is écht nodig in deze tijd van opkomend rechts populisme in de samenleving en Tweede Kamer.’

Successen
Door samenwerking in LHBTI+ emancipatie heeft Özütok in de Tweede Kamer belangrijke successen behaald. Het meest trots is ze op hoe ze samen met Kirsten van den Hul (PvdA) en Vera Bergkamp (D66) een initiatiefwet heeft ontwikkeld om discriminatie tegen LHBTIQ personen te verbieden in de Grondwet. In hun wetswijzigingsvoorstel worden seksuele gerichtheid en handicap als grond toegevoegd in Artikel 1 van de Grondwet.’ Özütok: ‘Nederland is een fantastisch land en het is bijzonder voor mij als vrouw met een migratie achtergrond dat ik hier een bijdrage aan kan leveren. Het is belangrijk en ik kan er emotioneel van worden dat de letter van de wet inclusief is.’

Een andere mijlpaal vindt Özütok dat ze met dit politieke trio de Algemene Wet Gelijke Behandeling (AWGB) hebben weten aan te passen, zodat ook transgender en intersekse personen rechtsbescherming krijgen.

‘Ik vind dat iedereen ongeacht seksualiteit zichzelf moet kunnen en durven zijn. Daar maak ik me sterk voor.’

Voornemens
Er blijft ook iets te wensen over, realiseert Özütok zich. Het is destijds niet gelukt om ook seksuele gerichtheid in de Awgb op te laten nemen. Er staat nu nog hetero- en homoseksuele gerichtheid in en formeel zijn bi+ mensen dus niet beschermd. ‘We hebben het geprobeerd, maar de sfeer in de Kamer was er toen niet naar om dit voor elkaar te krijgen.’ Op dit moment loopt er een nieuw wetsvoorstel om dit alsnog te realiseren. Als Özütok wordt herkozen wil ze zich weer volop gaan inzetten voor LHBTI+ emancipatie.
De komende tijd hoopt ze de behandeling van de Grondwetswijziging te kunnen afmaken (red. daarvoor is na de verkiezingen een aanname van de Grondwetswijziging nodig in de Tweede en Eerste Kamer). Voor Özütok zijn juridische veranderingen niet genoeg. ‘Er is nog geen acceptatie van LHBTI+ in de samenleving en er is nog steeds veel geweld. Dat raakt mij en ik maak mij hier grote zorgen over.’ Iets anders waar Özütok zich voor wil inzetten is een verbod in Nederland van conversie therapie, waarin wordt geprobeerd iemands seksualiteit te veranderen naar heteroseksualiteit.

Aandacht voor bi+
Özütok denkt niet dat in de Tweede Kamer de bi+ groep goed in het vizier is. ‘Sommigen begrijpen niet goed waarom er aandacht nodig is voor elke letter van LHBTI+. Alweer een nieuwe letter, krijg ik dan naar mijn hoofd geslingerd.’ Soms vraagt ze zich af of die letters een goede paraplu zijn voor verscheidenheid binnen de groepen. Voor Özütok ligt de oorsprong vooral in het aanpakken van de rolpatronen voor mannen en vrouwen en goed genderbeleid. ‘Ik ben geschrokken hoe vaak bi+ mensen seksueel en huiselijk geweld meemaken.’ Fysiek en psychisch geweld in huiselijke situaties heeft haar politieke aandacht.

Meegeven
Wat wil Özütok meegeven aan alle bi+mensen? ‘Ik vind dat iedereen ongeacht seksualiteit zichzelf moet kunnen en durven zijn. Daar maak ik me sterk voor. Mensen doen hun best om vooruit te komen ondanks nare opmerkingen, blikken en andere moeilijke momenten. Ik gun het iedereen daar vrij van te blijven en dat iedereen helemaal zichzelf kan zijn.’

Miniserie politiek: Kirsten van den Hul

Miniserie politiek: Kirsten van den Hul

Het politieke trio van Tweede Kamerleden Vera Bergkamp (D66), Kirsten van den Hul (PvdA) en Nevin Ӧzütok (GroenLinks) hebben als ‘drie musketiers’ bijzondere successen behaald voor LHBTI+ emancipatie. Bi+ wil hen hiervoor eren en bedanken. Dat doen we door hen ieder te interviewen in aanloop naar de verkiezingen. In deze mini-serie lees je over hun achtergrond, hun drijfveren, de successen waar ze trots op zijn en hoe bi+, volgens ieder van hen, ook een politiek thema is. Daarnaast vertellen ze wat ze de komende periode willen bereiken in de politiek als ze opnieuw als Tweede Kamerlid worden gekozen op de verkiezingen van 17 maart.

Lees hier de interviews met Vera Bergkamp en Nevin Özütok

Kirsten van den Hul– woordvoerder emancipatie en onderwijs Partij van de Arbeid

Door Jantine van Lisdonk & Esther Wouters

Achtergrond en drijfveren
‘Een wereld waarin iedereen echt ten volle en veilig zichzelf kan zijn’, zegt Kirsten van den Hul stellig, ‘daarvoor ben ik vier jaar geleden de Tweede Kamer in gegaan’. Bevlogen: ‘Dit ligt aan de basis van mijn visie wat politiek zou moeten doen. Ik ben feminist en ik zet me in voor gelijke kansen voor iedereen. Als je dan inzoomt wie nog geen gelijke kansen heeft en waar er dus werk aan de winkel is, dan kom je ook uit bij de LHBTI+ gemeenschap. Er is al veel gedaan en bereikt, maar er moet ook nog veel gebeuren, bijvoorbeeld in het onderwijs. Ook bij geweld achter de voordeur of op straat maakt het uit wat je achtergrond is, van wie je houdt of wat je identiteit is. Daar wil ik me keihard voor inzetten: dat dit verandert en niet meer voorkomt.’

Successen
Het meest trots is ze dat ze samen met Vera Bergkamp en Nevin Ӧzütok de aanpassing van de Algemene Wet Gelijke Behandeling voor elkaar heeft gekregen, zodat transgender en intersekse personen beter beschermd zijn tegen discriminatie. ‘Ook de eerste stap die we hebben gezet in de aanpassing van artikel 1 van de Grondwet is bijzonder. Het meest eervolle als Kamerlid is als je kan werken aan de allerbelangrijkste wet en die kan verbeteren.’ Daarnaast vindt ze het belangrijk dat ze in bijna elk debat over onderwijs LHBT acceptatie en inclusie onder de aandacht brengt. Ze betrekt dit bij sociale veiligheid op scholen en ook bij de nieuwe wet op het burgerschapsonderwijs. ‘Onlangs werd een door mij ingediend amendement aangenomen, waardoor scholen niet alleen op papier maar ook daadwerkelijk moeten gaan zorgen dat anti-discriminatie op school de praktijk wordt. We weten gewoon dat het nu niet zo is.’

Voornemens
Als Van den Hul na de verkiezingen door mag als Kamerlid dan wil ze zich met stip inzetten voor het afronden van de Grondwetswijziging (red. na de verkiezingen is opnieuw een aanname van de Grondwetswijziging nodig in de Tweede en Eerste Kamer). Volgens haar leeft LHBTI+ emancipatie in de Tweede Kamer niet breed genoeg. ‘Er zijn veel politici die dit zien als een niche of iets waar je een passie voor moet hebben. Maar het gaat iederen aan. Zolang niet iedereen zichzelf kan zijn, is er wat mij betreft geen sprake van een geëmancipeerd Nederland. We zijn gewoon nog niet klaar.’

Sterker nog, ze ziet dat we soms stappen terug zetten en dat noemt ze frustrerend. Ze spreekt over een groeiende conservatieve beweging, ook internationaal. ‘In 2011 was ik Vrouwenvertegenwoordiger bij de Verenigde Naties. Ik schok dat daar vooral werd onderhandeld over behoud van genderlijkheid in de Verdragen in plaats van over vooruitgang. In Nederland zie je ook zo’n conservatieve ontwikkeling. Zo staat abortus weer ter discussie, terwijl we deze verworvenheid al heel lang hebben.’ Ze maakt zich erg zorgen over deze conservatieve beweging die morrelt aan de verworvenheden voor LHBTI+ mensen en vrouwen. ‘Rechtse politieke partijen zijn vooral instrumenteel in hun LHBTI+ agenda. Als ze het kunnen verbinden aan anti-islam dan vinden ze LHBTI+ belangrijk, maar dezelfde rechtse partijen werken niet mee aan voorstellen en wetswijzigingen van progressieve partijen die daadwerkelijk emancipatie van LHBTI+ mensen bevorderen. Het verankeren van de rechten van LHBTI+ mensen in de Grondwet is daarom heel belangrijk en niet alleen symbolisch.’

‘Een wereld waarin iedereen echt ten volle en veilig zichzelf kan zijn’, zegt Kirsten van den Hul stellig, ‘daarvoor ben ik de Tweede Kamer in gegaan’.

Aandacht voor bi+
Van den Hul ziet in de Tweede Kamer nog weinig bewustzijn over bi+ mensen. Zo komt seksueel geweld en geweld achter de voordeur meer voor bij bi+ mensen dan lesbische vrouwen en homo mannen. Ze ziet dat er veel vooroordelen zijn over geweld achter de voordeur en dat de aanpak niet uitgaat van verschillende oorzaken en specifieke groepen mensen. Dat geldt ook voor LHBTI+. ‘Er wordt nog homogeen over LHBTI+ gesproken alsof het één groep is en dat doet geen recht aan de hele breedte van alle letters. Bi+ mensen hebben specifieke problemen en dat heeft specifieke aandacht nodig.’ Nog steeds wordt er soms gesproken over ‘homo-emancipatie’ en dat is te kort door de bocht.

Meegeven
Wat wil Van den Hul alle bi+ mensen meegeven? ‘Ik vind het heel belangrijk om hulp te zoeken als je die nodig hebt, bijvoorbeeld als je te maken hebt met geweld. Angst en schaamte is een nare en verlammende mix. Ik gun iedereen om schaamte en angst te overwinnen. Wees niet bang. Je staat er echt niet alleen voor. Zie mij als een bondgenoot aan je zij.’

Noot: In het recente Tweede Kamerdebat over geweld achter de voordeur op 18 februari hebben Kirsten van den Hul en Vera Bergkamp een motie ingediend gericht op bi+. In deze aangenomen motie deden ze aan de regering het verzoek voor meer onderzoek naar de situatie van geweld achter de voordeur van bi+ vrouwen en een verkenning naar de mate van bi+ inclusieve preventie, seksuele vorming en hulpverlening.