Ik vertel het

Ik vertel het

‘Ik heb twee weken geleden vertelt aan mijn vrouw dat ik ook op mannen val’.
Ik sta in het Martin Luther Kingpark in Amsterdam, terwijl de Pride Walk zich zojuist in beweging zet op weg naar de Dam. De man, die zich aan mij voorstelt als Joost, kijkt me aan met een mengeling van trots en bezorgdheid.
‘Ik heb geen idee hoe dit verder afloopt, maar het voelt toch zo goed dat ik dit eindelijk heb verteld’, voegt hij eraan toe.

Robbert Nijziel is Bi+ coach voor mannen. Eind 2020 introduceerde hij zijn 8 stappenmodel, waar hij in zijn coachpraktijk mee werkt. Dit ervaringsmodel kan jou inspiratie geven voor hoe je jouw bi+ zijn een plek geeft in alle relaties in je leven. Deze blog gaat over de derde stap in zijn model.

In mijn vorige blog ‘Probeer het eens uit’, heb ik je uitgedaagd om het ‘gewoon’ eens uit te proberen en te ervaren hoe dat is. Als je in een relatie zit, is dat niet altijd even gemakkelijk. Bij veel mannen komt er dan ook een moment dat je wilt vertellen dat je ook gevoelens hebt voor mannen.

Moet ik het wel vertellen? 
Dit is een vraag die ik van veel mannen hoor als ze erachter komen dat ze ook (seksuele) gevoelens hebben voor mannen. Deze vraag wordt nog belangrijker na een geslaagde (seks-)date met een man. Zeker als deze ervaring je verlangen verder aanwakkert.
Dit is een onderwerp waarmee ik 15 jaar geleden zelf ook heb geworsteld in de liefdesrelatie die ik toen had. Uiteindelijk heb ik ervoor gekozen om bij de start van een nieuwe liefdesrelatie open te zijn over mijn biseksualiteit. Deze blog put uit ervaringen van mannen die ik de afgelopen vijftien jaar heb ontmoet privé of in mijn praktijk en uit een groot onderzoek* dat onder circa 80 stellen is gehouden, waarvan de man ook gevoelens kreeg voor andere mannen. Ik geef je overwegingen om het wel of niet te vertellen, levensgebeurtenissen die vaak aanleiding zijn om het te vertellen. Daarnaast zet ik op een rij welke consequenties het vertellen kan hebben voor je huwelijk of je relatie.
Ik richt mij voornamelijk op mannen in mijn praktijk, maar iedereen kan met hetzelfde probleem worstelen. Dus mannen kun je hieronder ook door elk gender vervangen.

De onthulling
Hoe ga je om met je biseksualiteit? Vertel je het of word je ontdekt? Biseksualiteit in relaties kan op verschillende manieren aan het licht komen.

  1. 1. Je vertelt het vrijwillig
  2. 2. Je vertelt het onder druk van vragen van je partner
  3. 3. Je geheim wordt ontdekt door bewijs in mails, chatberichten of in de 4. browsergeschiedenis van je laptop; je wordt hiermee ge, waarop je toegeeft ook seksuele gevoelens en verlangens voor mannen te hebben
  4. 4. Je vertelt het, omdat je niet anders kan (bijvoorbeeld doordat je een geslachtsziekte oploopt of gechanteerd wordt)
  5. 5. Je partner wordt ingelicht door een ander en dan vertel je het ‘vrijwillig’
  6. 6. Je partner wordt ingelicht in de aanwezigheid van een ander persoon – vaak een professional – na jaren van ontkenning of ze krijgt bevestiging van haar vermoedens, maar jij blijft ontkennen
  7. 7. Je partner ontdekt jou, tijdens seksuele handelingen met een man.
  8. 8. Of op nog weer een andere manier

De impact
Hou er rekening mee dat wanneer je partner ontdekt dat je ook op mannen valt, dit een hele andere impact op je relatie heeft dan wanneer je dit zelf vertelt. Natuurlijk: als je het vertelt aan je partner zal ze vaak schrikken, boos of verdrietig worden, teleurgesteld zijn en verward. Als het voor haar als een verrassing komt is dat niet meer dan logisch. Wanneer je vrouw het echter zelf ontdekt, heeft dit een grotere impact op jullie onderlinge vertrouwen. Vergelijk dit maar met het ontdekken van vreemdgaan. Ontdekken maakt het veel gecompliceerder en heeft veel meer impact dan wanneer je het zelf vertelt.

Waarom vertellen?
Maar waarom zou je het zelf vertellen? Het is veilig als niemand het weet, het geeft ook een gevoel van controle, je wilt je partner geen pijn doen of je weet dat je partner het afkeurt. Cijfers uit onderzoek* geven inzicht in de redenen om het niet te vertellen: 40% van de mannen wil zijn partner geen pijn doen, 18% geeft aan dat het de relatie ernstig zou schaden, 11% schaamt zich voor zijn biseksuele gevoelens of daden. Daarnaast zijn er andere argumenten zoals ‘het is mijn zaak, anderen hoeven er niets van te weten’ en ‘het is alleen maar seks en geen liefde’ en ‘het wordt toch niet getolereerd in mijn familie of deze maatschappij’.

Omgaan met de spanning
Veel biseksuele mannen worden van binnen in tweeën gescheurd. In elke biseksuele man zitten namelijk twee seksuele – maatschappelijk genormeerde – identiteiten: de heteroseksueel en de homoseksueel. Veel biseksuele mannen ervaren deze twee mannen in zichzelf als twee verschillende persoonlijkheden met bijbehorende gedrag en gevoelens. En dat is niet zo gek in een maatschappij waarin je óf hetero bent óf homo met alle culturele normen en waarden die bij zo’n identiteit horen.
Omdat mannen die in een relatie zitten niet willen vreemdgaan, lossen mannen hun biseksuele verlangens op door bijvoorbeeld pornografie of ze beelden zich in seks te hebben met een andere man, terwijl ze seks hebben met hun partner. Ook zoeken mannen online opwinding met mannen, zonder dat er gezamenlijk wederzijds fysiek contact ontstaat. Vaak blijken deze vormen van verbeelding of online seks uiteindelijk niet voldoende. En wordt in het geheim de stap gezet naar fysiek seksueel contact met een man. Voor veel mannen is vreemdgaan en online seks een manier om hun biseksualiteit geheim te houden en helpt het om de relatie te redden. Simpelweg omdat gedacht wordt dat de consequenties als het uitkomt erger zijn. Elke man maakt deze afweging vaak in zijn eigen hoofd of als hij geluk heeft, bespreekt dit in vertrouwen met een goede vriend of vriendin.

Vier logische momenten waarop het vaak uitkomt
Het onderdrukken van delen van jezelf kost veel energie. Je kunt dit vergelijken met een bal die je onder water drukt. Je voelt continu de bal die omhoog wil: je kan en mag niet verslappen! Op een gegeven moment merk je niet eens meer dat je onder spanning staat. Je raakt er aan gewend. Voor veel mannen komt er een moment waarop ze er niet meer omheen kunnen. In de praktijk zijn er vaak vier momenten aan te wijzen, waarop een man zijn biseksualiteit besluit open te gooien, namelijk bij de geboorte van kinderen, tijdens een ‘mid-life’ crisis of burn-out, het overlijden van een ouder of wanneer de kinderen het huis uit zijn.

Consequenties voor de relatie
Natuurlijk kunnen de consequenties voor elke relatie anders zijn. Ongeveer een derde van de stellen gaat snel uit elkaar*, omdat de man een minnaar heeft of wil leven als homoseksueel of de hetero seksuele partner het gedrag van haar man niet kan tolereren, niet wil toestaan dat haar man er iets mee doet of strikt monogaam wil leven.
Een derde van de stellen blijft vaak twee tot drie jaar bij elkaar om alternatieven te onderzoeken, maar gaat uiteindelijk toch uit elkaar. De overige 33% herdefinieert de relatie of het huwelijk en kiest samen voor een koersverandering. Van deze laatste groep gaat alsnog de helft uiteindelijk uit elkaar en de ander helft blijft bij elkaar in een opnieuw gedefinieerde relatie. De onderlinge relatie en verstandhouding tussen beide partners blijft bij deze laatste groep vaak ook heel erg sterk, ook al gaat de relatie uiteindelijk voorbij.
Een ander onderzoek* laat zien dat 55% van de mannen zich opnieuw committeert aan de relatie met zijn partner. 35% van deze mannen doet dat toch weer monogaam, 45% van deze mannen gaan vreemd met andere mannen, zonder dat hun vrouw dit weet en 20% heeft seksueel contact met andere mannen, waarbij de partner dit weet en toestaat.
Los van al deze cijfers is de kern dat elk stel eigen keuzes maakt en dat hier geen sprake is van goed of fout.

Als vertellen stapje voor stapje gaat
Bij andere stellen is het hele proces naar openheid niet één gebeurtenis in de tijd, maar een reeks van kleinere gebeurtenissen, als onderdeel van een gezamenlijke ontdekkingstocht van beide partners door de tijd heen. Het gaat dan om bijvoorbeeld stapjes als

  • – mannen die erkennen mannen (erotisch) aantrekkelijk te vinden,
  • – het verlangen uiten om daar wat mee te doen,
  • – mannen die de grenzen van hun seksuele identiteit met hun partners verkennen,
  • – en expliciet praten over contacten met andere mannen en wat deze voor hem betekenen,
  • – vriendschappelijk en intiem contact met andere mannen, zonder seksueel contact (het uit Amerika overgewaaide ‘bromance’)

De manier waarop elke onthulling geuit wordt, heeft een kleinere impact op de relatie dan wanneer het in één keer wordt onthuld.

En als stellen besluiten bij elkaar te blijven
Het is interessant om te vast te stellen waarom stellen besluiten om bij elkaar te blijven. En hiervoor zijn heel veel redenen. De waarden die het koppel belangrijk vindt, het niveau van betrokkenheid en emotionele commitment dat de biseksuele partner heeft voor zijn partner, de beschikbaarheid en mate van emotionele en sociale ondersteuning, de tevredenheid van de partner met de relatie, de communicatie tussen de partners onderling, de aanwezigheid van andere relatie-issues of stress-factoren, de relatiegeschiedenis van beide partners, de homo-of bifobie van elke partner, de kwaliteit van de seksuele relatie en de mate waarin de biseksuele partner zijn biseksuele verlangens heeft laten zien of verborgen gehouden voor de ander hebben allemaal invloed op of de relatie in stand blijft of niet.

Wel zelf, maar niet alleen
Als je ervoor kiest, zul je het zelf moeten vertellen. Wat je ook doet en welke overwegingen je ook hebt, wil je hierover in gesprek met mij of andere mannen, kijk dan op biplus.nl of neem contact met me op. Weet: je staat er niet alleen voor.

* Verantwoording: de in dit artikel aangehaalde onderzoeksresultaten maken deel uit van het wetenschappelijke onderzoek Women in Relationships with Bisexual Men; Bi Men By Women, geschreven door Maria Pallotta-Chiarolli.

Noot van de redactie: Robbert heeft het in deze blog over bi mannen en biseksualiteit omdat hij in zijn praktijk vooral mannen tegenkomt die deze woorden gebruiken om hun situatie aan te duiden. Bi+ is de verzamelterm voor iedereen die op meer dan één geslacht of gender valt. ‘Bi’ en ‘biseksualiteit’ worden veelal ingezet om een identiteit aan te duiden. De definitie van ‘bi’ en ‘biseksualiteit’ is wisselend. Vaak worden deze woorden begrepen als 50/50 – m/v, maar in de praktijk ligt het zelden zo scherp.

Interview: wie is Petra Luiken?

Interview: wie is Petra Luiken?

Esther Wouters interviewde onze kersverse interim voorzitter Petra Luiken. Een kennismaking

Wie is Petra Luiken?
38, Utrecht, aan te spreken met de voornaamwoorden zij/haar. Maar ik ben ook iemand die heel graag vrijwilligerswerk doet voor de lhbtiq+ gemeenschap. Dat doe ik al sinds 2006, met wat onderbrekingen. Voor mij is het belangrijk bij te dragen aan een mooiere wereld. Nou is de wereld in mijn optiek al best wel mooi maar het kan echt nog wel iets mooier. Ik ben ambitieus en als ik denk: “Dat lijkt me gaaf om te doen”, doe ik het meteen. Ik ben niet iemand met een bucketlist.

Ambitieus, vertel?
Ik wil graag impact hebben, niet persé in de hoogste functie van een bedrijf, als het maar op een plek is waar ik de wereld mooier kan maken. En daar wil ik echt hard voor werken. Ook als ik er heel veel voor opzij moet zetten.

Waar ben je gestart als lhbtiq+ vrijwilliger?
Bij stichting PANN. Daar heb ik 30 uur per week vrijwilligerswerk naast mijn fulltime baan gedaan. Eerlijk gezegd dacht ik na 7 jaar dat de drive weg was. Ik ben op wereldreis gegaan en toen ik terugkwam was ik eigenlijk heel erg uitgerust. Net op het moment dat ik dacht: “Ik ben wel weer toe aan iets leuks bij een nieuwe organisatie” kwam Barbara (vh voorzitter van Bi+ Nederland, EW) langs met de vraag of ik interim-voorzitter wilde worden bij Bi+. Dat was gewoon geen toeval.

Barbara kwam met je praten, maar had je daarvoor al iets met Bi+?
Mijn eigen leven en ook mijn liefdesleven is niet ingericht volgens strikte normen. Daar ben ik heel blij mee. Ik wil er graag aan bijdragen dat iedereen de ruimte voelt dat het oke is om het op je eigen manier in te vullen.

Dan toch maar even de altijd wat spannende vraag of je iets over je liefdesleven wil vertellen. Met alle ruimte om daar nee op te zeggen.
Ja ik wil daar wel iets over zeggen, mede omdat ik vind dat ik een voorbeeldfunctie heb. Mijn openheid inspireert anderen hopelijk om ook open te durven zijn. Ik date al geruime tijd met dezelfde persoon maar wij laten elkaar vrij in het zien van anderen. De verbinding die we hebben is sterk, mooi en liefdevol maar er is ook ruimte om liefde te geven aan anderen. Ik probeer zo in het leven te staan dat ik open sta voor wat het leven te bieden heeft. Ik val op vrouwen, ben nooit echt verliefd geweest op een man, maar kan sommige mannen wel erg aantrekkelijk vinden. Mocht ik voor een ander persoon dan een vrouw romantische gevoelens ontwikkelen of er komt een andere relatievorm op mijn pad, dan wil ik dat gewoon laten gebeuren en mijzelf niet beperken door hokjes of verwachtingspatronen.

Waarom wil je interim-voorzitter zijn van Bi+?
Ik heb ervaring. Ik ben eerder voorzitter geweest van Stichting PANN en van Stichting Roze Zaterdag Utrecht, ik weet wat er bij komt kijken om voorzitter te zijn van een stichting met vrijwilligers. Indien nodig durf ik ook de rol te nemen om naar  buiten te treden als gezicht van een organisatie. Want ook dat hoort bij interim-voorzitter zijn.

Eerder was Barbara Oud voorzitter, wat gaat zij nu dan doen?
De organisatie krijgt een nieuwe opzet. Barbara is nu directeur in plaats van voorzitter.

En wat is dan het verschil tussen bestuursvoorzitter en directeur zijn?
Het bestuur geeft vooral richting en staat wat op afstand. Barbara werkt als directeur aan de uitvoering van beleid en gaat dagdagelijks met de stichting en de vrijwilligers aan de gang. In dat opzicht blijft zij voor veel mensen het gezicht en aanspreekpunt van Bi+ Nederland.

Nu ben je nog nieuw en heb je een frisse blik. Wat is je eerste indruk van Bi + Nederland?
Vanaf het begin ben ik diep onder de indruk van wat er in de korte tijd dat Bi+ Nederland bestaat, is neergezet. Er wordt hier door vrijwilligers zo ontzettend professioneel gewerkt met een enorme intrinsieke motivatie. Daarbij wordt ook nog de connectie tussen de mensen die aangesloten zijn niet vergeten. Er is altijd eerst de vraag: “Hoe gaat het met je?”, voordat het over de inhoud gaat.  Dat vind ik echt heel mooi om te zien.

Waar gaat de komende tijd volgens jou over bij Bi+ Nederland?
De komende tijd focussen we onder andere op positieve aandacht voor bi+ mensen in de media. Vooral dat positieve is heel hard nodig. Daarnaast werken we heel hard aan een veilige en inclusieve gemeenschap van Bi+ mensen. Uit allerlei onderzoek blijkt dat het daar nog aan ontbreekt en dat het enorm belangrijk is. Ik geloof heel erg in de kracht van een community. Als je veel mensen bij elkaar brengt op een plek waar ze zichzelf kunnen zijn, komt daardoor vanzelf een enorme kracht en veerkracht vrij.

Waar verheug je je het meest op als je aan je voorzitterschap denkt?
Ik verheug me enorm op het live ontmoeten van alle vrijwilligers. De drive van mensen spat van mijn scherm af in online overleggen. Ik kan niet wachten om naar buiten te gaan, de missie van Bi+ Nederland voor het voetlicht te brengen en de Bi+ community de plek in het lhbtiq+ veld te helpen bezorgen waar die recht op heeft.

Een regenboogkleurige weg naar het ontdekken van een nieuwe ik

Een regenboogkleurige weg naar het ontdekken van een nieuwe ik

Patricia Wit is vrijwilliger bij Bi+ Nederland als o.a. fotograaf, grafisch ontwerper en editor. Dit stuk verscheen oorspronkelijk in het Engels op haar persoonlijke blog op 11 januari 2022. 

Ik kom niet van hier en ook niet van daar. Ik ben half om half, opgegroeid in te veel culturen om er één de mijne te noemen.

Althans, de eerste dertig jaar van mijn leven was het enige constante aan mij dat ik een meid was die gek was op jongens. Daarna begon een kleurrijker hoofdstuk.

Toen ik dertig jaar oud was, begon een nieuw deel van mij naar buiten te komen. Ik was voor het eerst gefascineerd door een vrouw tijdens het kijken naar The L Word, de originele serie. Ik begreep niet waarom of hoe ik deze gevoelens had. Toen ik opgroeide, was ik altijd verliefd op minstens twee jongens tegelijk (volgens mijn moeder).

Dit was echter de eerste keer dat ik een persoon van hetzelfde geslacht leuk vond.

Ik had het geluk om destijds in Madrid te wonen, een stad waar ik zonder aarzelen mijn gevoelens kon verkennen. Hoewel ik nog erg nieuw was in deze wereld, besloot ik op een koude dag in januari 2009 om naar een lesbische bar te gaan. Hier had ik mijn eerste zoen met een dame. Het was een goede zoen, en mijn gevoelens tot dusver leidden me langs een prachtig regenboogkleurige weg. Zozeer als ik profiteerde van de tijd dat ik er nog woonde, het moment dat ik wegging, was het alsof dat deel van mij nauwelijks bestond.

Mezelf verstoppen

Toen ik naar Chili verhuisde, had ik het gevoel dat ik iets moest verbergen dat nog in de ontdekkingsfase was. Hoewel ik een keer een andere vrouw leuk vond, kwam er nooit iets uit. Als het om mannen ging, merkte ik dat ik leefde met de overtuiging dat het beter was om alleen te zijn dan in slecht gezelschap. Ik voelde me tot niemand aangetrokken, man noch vrouw.

In 2018, toen ik het bijna had opgegeven, bevond ik me weer in Europa en realiseerde ik me dat er een plek was waar ik weer mezelf kon zijn en het deel kon verkennen dat er al bijna tien jaar eerder uit wilde.

Het masker afzetten

Het kostte me echter twee jaar en het begin van een pandemie om terug naar Nederland te verhuizen. Het is hier dat ik, ook al is het voornamelijk online voor nu, anderen heb ontmoet zoals ik. Ik kon eindelijk dat masker afzetten.

Toen ik arriveerde, zocht ik een plek met mensen met wie ik me kon identificeren. Ik kwam op een website van een organisatie genaamd Bi+ Nederland, en nadat ik de quiz op de pagina had gedaan, wist ik dat ik de plek had gevonden waar ik mezelf kon zijn. Na een online meetup en een workshop gevolgd te hebben, werd ik langzaamaan een deel van hun wereld als vrijwillige fotograaf en grafisch ontwerper, en zij werden een deel van de mijne.

Voor mijn sociale leven sloot ik me aan bij een groep genaamd Queer Nerds, waar ik meer mensen zoals ik vond. Door lid te worden van deze groep is mijn wereld nog meer opengegaan.

Vertegenwoordiging

Een van de dingen die ik me realiseerde naarmate ik meer betrokken raakte bij mijn nieuwe gemeenschap, is dat hoewel er langzaamaan meer vertegenwoordiging is, ik nog steeds het gevoel heb dat er meer verhalen kunnen worden verteld, daarom wilde ik je het mijne vertellen.

Ik heb me sinds 2009 geïdentificeerd als biseksueel, maar een vast label plakken op hoe ik me voel, klopt niet. Ik leer elke dag iets nieuws over mezelf. Dus dat vermeende etiket dat ik de ene dag op mezelf zou plakken, kan de volgende dag veranderen.

Omdat we onszelf in de wereld willen zien, hebben we meer vertegenwoordiging nodig in de boeken die we lezen en de media die we consumeren.

Dus om dit ontdekkingsverhaal af te sluiten, laat ik je achter met twee boeken die ik aanbeveel, met biseksuele personages erin.

Boeken

Er zijn er meer en ik heb een lange lijst die ik nog moet lezen. Ik zal bij een andere gelegenheid proberen een artikel te schrijven over biseksuele representatie in boeken en de media, maar voor nu is dit het.

 

——– 

 

Hoewel dit geen coming-out verhaal was, maar een verhaal van zelfontdekking, hoop ik dat ik door mezelf naar buiten te brengen anderen laat zien dat ze niet alleen zijn.