Lika Brinkman zet zich als vrijwilliger bij Bi+ Nederland in voor onderzoek gerelateerde taken. Terwijl velen van ons aanwezig waren bij de Bi+ Dag, bezocht Lika de International Bisexuality Research Conference. 

Zaterdag 24 september vond de International Bisexuality Research Conference plaats, de jaarlijks terugkerende online conferentie georganiseerd door de Bisexual Research Group. Tijdens de conferentie kwamen onderzoekers over heel de wereld hun onderzoek rondom bi+ presenteren. Daarnaast kregen ook bi+ activisten de ruimte om ervaringen en verhalen te delen.

Door Lika Brinkman

Niet slechts óver bi+ mensen, maar vooral mét en dóór bi+ mensen.

De conferentie had een goed gevuld programma, van 9.30 uur ’s morgens tot 22.00 uur ’s avonds, met meer dan 60 sprekers. Verspreid over de hele dag waren er meer dan 500 bezoekers uit vijf verschillende continenten aanwezig. De combinatie van presentaties over onderzoek met daarin een focus op theorie en data, en het horen van verhalen over geleefde ervaringen van bi+ mensen maakte dat dit een conferentie was waar onderzoek en praktijk bij elkaar kwamen. Er werd niet slechts gesproken óver bi+ mensen, maar vooral ook mét en dóór bi+ mensen.

Een mooie weerspiegeling

De conferentie bestond uit zes rondes aan panels, afgewisseld met 5 rondes voor keynote sprekers. De onderwerpen van de panels en keynotes waren zeer divers. Zo ging het over representatie in de media, geschiedenis, zichtbaarheid, gemeenschap, mentale gezondheid, politiek en activisme, relaties en monogamie, mannelijkheid, en onderzoekspraktijken. Wat mij opviel in het taalgebruik, is dat veelal de term ‘bi+’ werd gebruikt. In de presentaties werd ook veel gesproken over verschillende seksuele identiteiten binnen de koepelterm ‘bi+’, zoals biseksualiteit, queer en panseksualiteit. Verder was het mooi om te zien dat in veel presentaties aandacht werd besteed aan kruisende identiteiten (intersectionalities) en onderbelichte groepen binnen de bi+ gemeenschap, zoals bi+ mensen van kleur, bi+ mensen die religieus zijn, en bi+ mannen. Tot slot was er een interessante scheiding te zien tussen onderzoekers die meer een focus hadden op het definiëren van biseksualiteit, en onderzoekers die argumenteerden tegen dit hokjes denken. De diversiteit aan sprekers, thema’s en perspectieven zorgden ervoor dat het geen eenzijdige conferentie was, wat ook een mooie weerspiegeling is van de bi+ gemeenschap als diverse gemeenschap.

Ik neem jullie graag mee in een aantal uitspraken die mij zijn bijgebleven van enkele presentaties die ik heb bijgewoond. Om te beginnen bij de eerste keynote spreker, Hafsa Quereshi (bi+ activist bij Stonewal, VK) die diens ervaring en verhaal met ons deelde. Een van hun uitspraken die mij is bijgebleven is dat “niemand hoeft te hebben geleden of te lijden om te mogen zijn wie ze zijn, en om zich hiervoor uit te spreken”. Deze uitspraak is bij mij blijven hangen omdat het een belangrijke herinnering is dat iedereen unieke ervaringen heeft, en dan elke ervaring even belangrijk is. Hoe ‘moeilijk’ of ‘makkelijk’ iemand het heeft (gehad) , hoeft hierin geen rol te spelen.

‘Niemand hoeft te hebben geleden of te lijden om te mogen zijn wie ze zijn, en om zich hiervoor uit te spreken’

Hierna heb ik de presentatie van Dr. Zori Paul (onderzoeker Marquette University, VS) bijgewoond, die vertelde over haar onderzoek naar bi+ vrouwen van kleur en micro-bevestigingen (micro-affirmations). Deze micro-bevestigingen zijn kleine uitspraken en gebaren waarmee iemands identiteit bevestigd wordt, die opeengestapeld een groot positief effect kunnen hebben op de ontvanger ervan. Een voorbeeld hiervan is bijvoorbeeld bij het vragen naar iemands relatiestatus, te vragen of die persoon een partner heeft, in plaats van een vriendin of vriend. Uit Zori haar onderzoek bleek dat de internalisering van bi-negativiteit kan verminderen als mensen onderdeel zijn van een gemeenschap waarin bewust en expliciet rekening gehouden wordt met de inclusie en erkenning van bi+ seksualiteiten.

De dag sloot ik af met de presentatie van keynote spreker Dr. Rosie Nelson (onderzoeker University of Bristol, VK), over ‘bi-privilege in passing’. Er wordt vaak aangenomen dat bi+ mensen het ‘privilege’ hebben om door te kunnen gaan als heteroseksueel (passing), waardoor zij de discriminatie en stigmatisering kunnen vermijden waar homoseksuele mensen mee te maken hebben. Rosie betoogde dat dit op geen enkele manier een privilege is. Het laat juist zien hoe machtsstructuren zoals de heteroseksuele norm en de monoseksuele norm ervoor zorgen dat de legitimiteit van bi+ seksualiteiten niet wordt erkend. Rosie eindigde met de boodschap dat deze machtsstructuren het echte probleem zijn, en dat die doorbroken moeten worden: “vecht naar boven, niet naar benden”.

Dit was slechts een greep van de verschillende onderwerpen die aan bod zijn gekomen tijdens de conferentie. Voor diegenen die graag meer willen weten over de panels en de sprekers heb ik goed nieuws. Alle opgenomen panels en keynotes zijn terug te kijken via het YouTube kanaal van The Bisexual Research Group. Houd hun website in de gaten voor updates. Op de website is ook meer informatie te vinden over het programma en de sprekers.