bi+ en werk: portretverhaal Kaneesha

Kaneesha (foto: Debbie Helaha Create & Connect)

Kaneesha (foto: Debbie Helaha Create & Connect)

Non-binair (they/them, die/diens), dertiger, farmaceutische sector

‘Druppel die de emmer deed overlopen’

Niet verhullen

Op het werk ben ik tegenwoordig heel open over mijn biseksualiteit als mensen ernaar vragen. Ik heb al veel meegemaakt tijdens onder andere stages. Daardoor weet ik dat wanneer je niet jezelf bent, dat het dan moeilijker en moeilijker wordt om dat wel te zijn. Ik wil het niet verhullen in de werksetting en vertel daarom heel open dat ik getrouwd ben met een vrouw én bi ben. 

‘Ik heb heel erg het gevoel dat alles geseksualiseerd wordt. Als je bi bent denken mensen meteen van alles. Dat voelt heel onveilig.’

Het is niet altijd makkelijk. Zo zeiden sommige mensen vroeger: ‘Weet je vrouw wel dat je zo op deze manier met mij aan het praten bent?’ Ik heb heel erg het gevoel dat alles geseksualiseerd wordt. Als je bi bent denken mensen meteen van alles. Dat voelt soms erg onveilig. Vooral van mannen kreeg ik veel vragen: ‘Als je toch bi bent, waarom heb je dan gekozen voor een vrouw?’ Of als ze mijn vrouw zien: ‘Hoezo ben je bi dan? Waarom val je dan ook op mannen?’ 

 

Zichtbaar doelwit 

Doordat ik zichtbaar en open bi en non-binair ben, ben ik ook meer een target, een doelwit. Mensen vragen: ‘Waarom kun je niet normaal doen?’ Vooral de oude garde binnen een organisatie heeft er vaak moeite mee. Sommige mensen trekken daarom ook hun handen van lhbti+ inclusie op het werk af, want het gaat ook soms om hun eigen veiligheid. Ik zie bijvoorbeeld dat veel bi mannen, van wie ik weet dat ze er zijn, zich niet durven uit te spreken binnen een organisatie. 

Mensen vinden biseksualiteit eng, omdat het complexer is dan hetero of lesbisch of homo. Er zit heel veel diversiteit binnen bi+, van monogaam tot polyamoreus, van man tot vrouw, of trans mensen en non-binaire mensen. Die intersectionaliteit vinden mensen lastig. 

Druppel die de emmer deed overlopen 

Toen ik vroeger op stage melding wilde maken van een incident waarin ik was uitgescholden door een collega, was het onduidelijk waar ik naartoe moest. Bij wie moet ik zijn? Ik wist toen niet eens dat we een vertrouwenspersoon hadden. Ik heb wel gepraat met mijn stagebegeleider over mijn problemen, maar die werden gewoon niet erkend. Op mijn afdeling ontving ik geen steun. Toen ben ik naar HR gegaan, maar werd ik op het matje geroepen omdat ik niet de juiste procedure had gevolgd. Dat was het eerste wat er werd gezegd, terwijl ik dacht: ‘Er is letterlijk een collega geweest die tegen mij heeft geschreeuwd tijdens een telefonisch gesprek.’ 

‘Op een gegeven moment melde ik me ziek, want ik kon het gewoon niet meer hebben.’ 

Op een gegeven moment melde ik me ziek, want ik kon het gewoon niet meer hebben. Ik moest al zo veel en de werkdruk was al heel hoog, maar dit incident en het gebrek aan steun waren echt de druppel die de emmer deed overlopen.  

Inmiddels heb ik dat periode achter me gelaten, ondanks dat er nooit iets met mijn melding gedaan werd. Collega’s beschuldigden mij ook met: ‘hoe durf je te klagen over zoiets?’ en haar gedrag werd goedgepraat ‘want je weet hoe zij is’. De schuld werd daardoor bij mij neergelegd. 

 

Laten zien dat je gewoon jezelf kan zijn 

Mensen vragen zich soms af waarom ik mijn seksualiteit zo uitdraag. Ik ben gewoon heel activistisch ingesteld. Ik wil in mijn netwerk mensen helpen en ze informeren. Ik wil laten zien dat je gewoon jezelf kan zijn. Ik heb zo veel strepen tegen als iemand die ook donker is en geboren is als vrouw, maar toch doe ik het. Dus als ik het kan, kan jij het ook. 

‘Ik wil laten zien dat je gewoon jezelf kan zijn.’

Stip aan de horizon 

De organisatie waarvoor ik nu werk, is onderdeel van Workplace Pride. Dat zorgt ervoor dat hun beleid continu tegen het licht wordt gehouden. Workplace Pride heeft ervoor gezorgd dat het bedrijf zich meer is gaan verdiepen in inclusief beleid en leiderschap met onder andere een inclusie en diversiteitsteam. Een structuur en framewerk is mooi, maar je moet ook echt het werk doen. Door ook doelen te stellen en meer zichtbaar te zijn op de werkvloer zorgen onze senior leiders nu voor een “lead by example” klimaat waarin van elk werknemer een inspanning voor inclusie wordt verwacht. Ik merk echter wel dat vooral gay en lesbisch veel beter wordt ontvangen dan bi+ en transgender binnen de organisatie. Ik heb wel de hoop dat de inspanning en inzet van het gedragssbeleid, en de vele cursussen en tools die beschikbaar worden gemaakt voor de werknemers, uiteindelijk zullen resulteren in meer zichtbaarheid en begrip voor bi+ collegas zoals ik.