Het is iets wat iemand anders jou aandoet. Dat is nooit jouw schuld.

Het is iets wat iemand anders jou aandoet. Dat is nooit jouw schuld.

Trigger warning: dit interview gaat over seksueel geweld. Heb je zelf seksueel geweld meegemaakt en wil je er nu over praten? Bel dan naar Centrum Seksueel Geweld 0800-0188

“Ik wil vertellen dat het niet iets is om je voor te schamen, want het is iets wat iemand anders jou aandoet. Dat is nooit jouw schuld.”

Elk jaar op 25 november is het Internationale Dag Tegen Geweld Tegen Vrouwen. Dit is ook tevens de aftrap van de 16 Days of Action voor uitbanning tegen gendergerelateerd geweld. Uit de CBS monitor van december 2020 bleek dat in 2020 44% van de bi+ vrouwen seksueel geweld heeft meegemaakt, en 16% van de bi+ vrouwen dit ook fysiek meemaakte. Om aandacht te schenken aan dit belangrijke onderwerp, interviewde Sara van de redactie Tessel ten Zweege. Tessel is kunstenaar, journalist, en expert en ervaringsdeskundige op het gebied van partnergeweld. Volgend jaar maart verschijnt haar boek ‘Dat zou jij nooit toelaten’ over haar ervaringen met dit onderwerp. Haar boek kan je hier alvast bestellen.

tekst gaat door onder de afbeelding

Wat betekenen dit soort symbolische dagen voor jou?

Ik heb daar gemengde gevoelens over. Aan de ene kant vind ik het belangrijk dat er zo’n dag is en dat er dan echt een wereldwijde focus is op gendergerelateerd geweld, want dat is nodig. Maar ik merk zelf dat het daar dan ook mee ophoudt. Dit is een probleem dat zich elke dag afspeelt, dat elke dag levens opeist. Ik merk het aan mijn agenda ook; rond deze dagen en Internationale Vrouwendag, dan is mijn agenda vol en is het belangrijk wat ik doe en daarna wordt het weer ondergesneeuwd. Uiteraard wel begrijpelijk, maar toch merk ik dat we in Nederland er niet veel aandacht aan besteden. Het lijkt alsof we dit soort symbolische dagen passeren, actie ondernemen, en dan besluiten het daar bij te laten.

En dan is er ook geen aandacht voor de verschillende groepen die misschien nog kwetsbaarder zijn voor geweld. Het is gendergerelateerd, maar ook jongeren, zo blijkt uit recent onderzoek maken dit vaak mee. Waarom, in jouw optiek, zijn jongeren hier vatbaarder voor?

Ik weet niet precies waarom jongeren meer kwetsbaar zijn, maar ik denk dat ze langer niet zichtbaar zijn geweest omdat hun relaties niet serieus worden genomen. Als je denkt aan huiselijk geweld, dan denk je snel aan gezinnen met kinderen, samenwonende stellen, mensen die niet snel uit elkaar kunnen gaan omdat ze gebonden zijn door kinderen of een hypotheek. Maar dat is een vertekend beeld; het hoeft niet altijd te gaan over of je fysiek niet weg kan gaan uit een relatie, maar het kan ook mentaal heel moeilijk zijn om dat te bewerkstelligen. Daar is nog niet zo veel begrip voor. Als er in jongerenrelaties sprake is van partnergeweld, gebeurt het denk ik vaker dat het emotioneel moeilijk is om de relatie te verlaten. En juist jonge mensen, die niet zoveel ervaring hebben in relaties, of jongeren die opgroeien in gezinnen waarin geweld voorkomt, belanden naar mijn mening vaker in dit soort situaties.

En je schrijft nu een boek over je eigen ervaring; wilde je dat al langer doen?

Toen ik net uit de gewelddadige relatie kwam, wilde ik er niet over praten en schaamde ik me ervoor. Het begon toch te knagen, omdat het ook vaak een gespreksonderwerp is zonder dat men het doorheeft dat iemand het heeft meegemaakt. Ik weet nog dat ik met vriendinnen ergens zat en dat naar buiten kwam dat Chris Brown Rihanna had mishandeld. Een van mijn vriendinnen zei toen, “ik had dat echt niet van Rihanna verwacht, ze is zo’n sterke vrouw, dat ze dat zomaar pikt”. Op een gegeven moment werd het steeds moeilijker voor mij om dat soort dingen te horen, vooral omdat ik er heel veel over wilde zeggen maar tegelijkertijd ook niet omdat dat te moeilijk voor mij was. Dat was gewoon een gekke situatie om in te zitten.
Toen heb ik mijn eerste artikel over partnergeweld geschreven en brak het een beetje los omdat ik er nog zoveel meer over wilde zeggen. Het werd ook heel erg gevoed omdat ik steeds meer berichtjes kreeg van (vooral) jonge vrouwen die het zelf hadden meegemaakt. Omdat ik zag dat meer mensen hier tegenaan liepen en ik meer gedachten over dit onderwerp had, vond ik het belangrijk om dit groter aan te pakken. Zo kwam ik op het idee om mijn ervaringen tot een boek te bundelen.

Als ik het goed begrijp, bestaat je boek niet alleen uit je persoonlijke verhaal maar ook uit stukken kennis en feministische wijsheden, hoe moet ik dat voor me zien?

Ik heb mijn eigen verhaal opgeschreven, wat een beetje leest als een roman over het verloop van de relatie. Toen de relatie begon speelde vooral psychisch geweld een rol, bijvoorbeeld door middel van gaslighting en het afbreken van mijn zelfbeeld. Later in het boek gaat het over het verwerken van de relatie en bij elk hoofdstuk van het boek heb ik theoretische kaders geschreven. Zo gaat een scène van het lopende verhaal gepaard met een voorbeeld. Eentje is bijvoorbeeld over toen ik eens op stap ging. Mijn ex zei voordat ik wegging “ga je zo de deur uit?” tegen mij. Ik heb daar de hele dag over nagedacht; ik vroeg me af of hij een grapje maakte. Ik vond dat hij dat niet tegen mij zomaar kon zeggen en na heel wat overpeinzen besloot ik hem te confronteren met de opmerking. Toen zei hij dat hij dat helemaal niet had gezegd en dat hij het niet kon herinneren. Dit is een voorbeeld van gaslighting. Het concept gaslighting* leg ik dan apart uit. Ook heb ik een aantal kaders met feministische wijsheden met liefdeslessen die ik heb geleerd van andere werken van feministen en theorieboeken.

Wat mooi! Het lijkt me wel emotioneel zwaar om telkens het verhaal te moeten vertellen en vaak dan ook in een hokje van slachtoffer geplaatst te worden met de bijbehorende sensationele clickbait titels. Hoe zie jij dat narratief in jouw ervaring?

Ik vind dat best lastig omdat er naar mijn mening ook vaak zo tactloos over partnergeweld wordt gesproken. Het is daarnaast heel frustrerend omdat er veel informatie beschikbaar is over dit onderwerp en de media doelbewust niet verder wil kijken dan een meelijwekkend verhaal. Zelf heb ik niet alleen ervaring met partnergeweld maar heb ik er ook heel veel onderzoek naar gedaan. Als ik alsmaar word gevraagd om als ervaringsdeskundige aan tafel te zitten om een zielig verhaal te vertellen en er niet naar mijn kennis wordt geluisterd, vind ik dat heel doorzichtig. Er wordt dan alleen maar een item gemaakt om mensen hun aandacht te trekken in plaats van iets wat mensen kan helpen. Dus er valt nog veel te winnen in het medialandschap omtrent dit onderwerp en ik hoop dat mijn boek een genuanceerder beeld geeft. Zo gaat het in het laatste deel over hoe ik er bovenop ben gekomen. Daar gaat het nooit over in interviews, over hoe het nu met mij gaat en wat mij heeft geholpen na de relatie.

Wat zou, vanuit jouw expertise en ervaring, kunnen helpen voor mensen die dit hebben meegemaakt?

Ten eerste is beeldvorming heel belangrijk. Slachtoffers moeten worden gezien als slachtoffers van iemand die duidelijk problemen heeft in plaats van dat men doet aan victim-blaming.** Of het tegenovergestelde; je bent slachtoffer, gebroken en getraumatiseerd, en dit verhaal is het enige wat je voor je leven zou tekenen. Als deze beeldvorming zou veranderen, dan zouden mensen er al veel meer over praten. Dan is er ook minder schaamte. Zo gaan slachtoffers ook sneller aan de bel trekken als zij zich in een zodanige relatie bevinden.
Daarbij vind ik dat mensen moeten beseffen dat dit een nationaal probleem is Nederland is een heel neoliberaal land. We hebben de neiging om ons alleen met onze eigen problemen te bemoeien. Ik begrijp dat. Maar zoveel mensen krijgen te maken met partnergeweld dat je niet kan spreken van een probleem in de privé sfeer maar echt als een systematisch, nationaal probleem. Dus waar we ook allemaal aan mee moeten werken om het uit te bannen. Dit betekent: ingrijpen wanneer je iets merkt. Wees op de hoogte van hulpnummers voor slachtoffers en geef het aan wanneer je denkt dat het niet goed gaat bij iemand anders in de relatie. Kijk naar elkaar om!

*gaslighting: een vorm van psychologische manipulatie. De dader ontkent de realiteit van het slachtoffer door twijfel te zaaien, of door eerder gedane uitspraken tegen te spreken. Denk aan opmerkingen in de trant van ‘dat heb ik nooit gezegd’, ‘zo bedoelde ik dat toch niet’.
**victim-blaming: het slachtoffer wordt verantwoordelijk gehouden voor datgene dat hen overkomt. Men doet alsof het slachtoffer de gebeurtenis had kunnen verkomen door bijvoorbeeld hun gedrag aan te passen. Een voorbeeld is dat men vaak vraagt wat een vrouw aanhad op het moment dat zij seksueel geïntimideerd werden, alsof het veranderen van kleding de gebeurtenis had kunnen voorkomen.

Uit onderzoek bleek dat in 2020 ruim 44% van de bi+ vrouwen seksueel geweld mee heeft gemaakt en 16% van hen ook fysiek geweld. Jij identificeert je als bi vrouw, hoe heb jij jouw seksuele oriëntatie beleefd tijdens de geweldadige relatie en de nasleep daarvan?

Mijn seksuele oriëntatie heeft een grote rol gespeeld in de relatie. Mijn ex deed altijd heel vreemd over mijn biseksualiteit. Twee tegenstrijdige visies op biseksualiteit kwamen vaak naar voren binnen onze relatie. Zo zei hij dat biseksualiteit gewoonweg niet bestond toen ik hem vertelde over mijn seksuele oriëntatie. Je bent óf hetero óf homo volgens hem, en bi mensen zouden in de war zijn. Hij negeerde dus een heel stuk van mijn identiteit. Dit alles vond plaats nadat hij ongevraagd bij mij was ingetrokken en hij mij mentaal al heel ver had gepushed. Op een gegeven moment maakte het mij toen dus niet meer zoveel uit, dat mijn identiteit werd uitgewist, maar nu vind ik het heel belangrijk om dit te benoemen.
De andere kant van zijn blik op biseksualiteit uitte zich in jaloezie. Als ik bij vriendinnen ging logeren, maakte hij er een punt van en zei hij dat hij het niet fijn vond dat ik bij vriendinnen slaap omdat ik ook op vrouwen val. Of als ik uitging, dacht hij dat ik vreemd zou gaan en dat ik alsmaar loog. Dit speelt heel erg in op allerlei vooroordelen die al over bi mensen bestaan.
Toen werd zijn visie op mijn biseksualiteit dus erg problematisch. In de eerste instantie vond ik het heel vervelend dat hij me niet vertrouwde, dus ging ik hem pleasen en hem laten zien dat hij me kon vertrouwen. Maar op een gegeven moment zag ik in dat het nooit genoeg was en liet ik het voor wat het was. Nadat de relatie uit was heb ik wel geworsteld met mijn biseksualiteit. Ik moest echt nog naar therapie toen ik weer begon met daten.
Als bi vrouw zijn de cijfers trouwens geen verassing voor mij. Het is uiteraard naar om het te zien, maar naast mijn ervaringen met mijn ex, merk ik dat mannen grijpgraag naar je kijken als je met een vrouw zoent en dat ze alsmaar denken dat dit voor hun eigen plezier is in plaats van dat van jou. Dit gedrag is veel voorkomend, dus de cijfers verbaasden mij niet echt.

Hoe verliep het therapieproces, hoe was dat voor jou?

Heel zwaar. Ik was het heel erg aan het uitstellen omdat het makkelijker leek om te doen alsof het niet was gebeurd. Maar op een gegeven moment moest ik wel. Ik ging dus daten en dit ging van geen kant, het was echt lastig. Als bijvoorbeeld iemand een grapje maakte die een beetje beledigend was in een flirty context, dan gingen bij mij al alle alarmbellen meteen af, terwijl er eigenlijk niks aan de hand was.
Ik ging dus in therapie en dat was hard werken. Het heeft me enorm geholpen; niet alleen was het nodig om de relatie te verwerken maar het gaf mij ook het gevoel dat ik aan mezelf heb gewerkt. Ik heb gedaan wat ik kan om die nare patronen te doorbreken, gezond in het leven te staan, wat ook positief is voor mijn huidige relatie.

Heeft het ook geholpen met het accepteren van je oriëntatie?

Jazeker. Het is zeker vervelend als je nieuwe relaties aan gaat met anderen en je draagt een traumatische achtergrond mee terwijl de ander zich prima voelt. Vooral als je jezelf ook schuldig voelt omdat je een nare ervaring met een man hebt gehad en deze meebrengt in queer relaties. Maar ik hoef ook niet de last van de wereld op mijn schouders te dragen omdat ik op zoek ben naar liefde en geflirt terwijl het niet zo goed gaat met mij. In de queer community is er zo’n gezegde van “if you can’t love yourself, how the hell are you going to love somebody else?”. Maar ik ben het daar mee oneens. Ook als je jezelf niet zo lekker voelt, heb je het recht om liefde en genegenheid te zoeken.
Iedereen heeft tekortkomingen en dingen waar die aan moet werken en dat kan ook in een relatie. Dus ja, ik heb dat wat meer geaccepteerd. Ik ben een biseksuele vrouw die net als veel andere biseksuele vrouwen veel nare ervaringen heeft gehad met mannen. Maar dat betekent niet dat ik daar mensen mee lastig val, of dat dat mijn schuld is. Dat is gewoon de waarheid, ik doe wat ik kan om liefde weer goed te doen.

Wat voor advies zou je geven aan jongeren of andere mensen die zich in een gewelddadige relatie bevinden?

Voor bi personen lijkt het me belangrijk te melden dat je niet iemand verschuldigd bent om telkens bevestiging te geven aan iemand die je wantrouwt omdat je bi bent. Dat slaat nergens op want zoveel controle en wantrouwen is geen vorm van liefde.
En voor iedereen wil ik vertellen dat het het niet iets is waar je je voor hoeft te schamen want het is iemand anders die jou dit aandoet. Diegene heeft waarschijnlijk heel veel bagage en die heeft het heel moeilijk waardoor die zich zo gedraagt. Maar dat is niet jouw schuld, als iemand anders jou pijn doet. Het is nooit jouw schuld en je hoeft je daar nooit voor te schamen.

Vermoed jij dat er sprake is van geweld achter de voordeur? Of heb je zelf te maken met huiselijk geweld? De volgende nummers kunnen je helpen:

Voor kindermishandeling en huiselijk geweld, bel Veilig Thuis: 0800-2000
Bij seksueel geweld, bel Centrum Seksueel Geweld: 0800-0188

Auteursfoto is gemaakt door Bete van Meeuwen, make-up en haar door Séra Conté.
De boekomslag is gemaakt door Gyor Moore.

 

NIEUW: Eerste bijeenkomst Bi+ Jong!

NIEUW: Eerste bijeenkomst Bi+ Jong!

Op vrijdagavond 18 juni organiseert de jongerentak van Bi+ Nederland een leuke, interactieve kennismakingsavond voor bi+ jongeren (t/m 25 jaar). Of je nou al jaren actief bent in de bi+ gemeenschap of net komt kijken als ‘newbi’, wees welkom om anderen te leren kennen op een laagdrempelige manier.

Bij Bi+ Jong! willen we graag bi+ jongeren met elkaar verbinden door leuke bijeenkomsten te organiseren, van een pubquiz tot een danceparty, en als het weer kan ook weer offline te meeten. Maar nu eerst op 18 juni een kennismaking en een ‘to bi or not to bi’ quiz van 19:30-21:00 via Zoom.

Aanmelden kan door dit formulier in te vullen.

De Bi+ Dag online was een geslaagd avontuur!

De Bi+ Dag online was een geslaagd avontuur!

De allereerste landelijke Bi+ Dag van Bi+ Nederland op zaterdag 10 april was een groot succes. Er waren ruim 130 aanmeldingen. Van 10.00 tot 15.30 werden alle programma onderdelen goed bezocht. Het enthousiasme, herkenning bij elkaar en liefde voor elkaar was door de schermen voelbaar. Alle vroeg aangemelde deelnemers hadden thuis een lekker en praktisch Bi+ Dag pakket gekregen.

Opening
De dag werd geopend door Bi+ Nederland voorzitter Barbara Oud en dagvoorzitter Esther Wouters. Barbara vertelde over het ontstaan van Bi+ Nederland en dat Bi+ Nederland zich inzet voor een meer bi+ inclusieve samenleving. Dat doet de organisatie door het versterken van een bi+ gemeenschap, onderzoek, beleidsontwikkeling en pleitbezorging.

De beleving van bi+ gevoelens en ervaringen kan heel verschillend zijn en daarom werd gevraagd aan de deelnemers hoe zij dit voor zichzelf beschrijven. De WordCloud hieronder laat zien dat er veel diversiteit in beschrijvingen en labels is. Hoe groter en centraler het woord, hoe vaker dit antwoord werd gegeven door deelnemers.

Vervolgens gingen we door naar het panel Hoe gaat het met bi+ mensen in Nederland?

Eigen bi+ bestaan
De vier panelleden Naomi Veldwijk, Astrid Oosenbrug, Shirodj Raghoenath en Jantine van Lisdonk introduceerden zichzelf en hoe het ging met hun eigen bi+ bestaan.

Naomi Veldwijk is poetry performer en schrijver. Ze ziet zichzelf als queer of panseksueel. Voor haar is het vanzelfsprekend om hier open over te zijn en ze wil hierin altijd zichzelf kunnen zijn. Naomi is bezig met het boek Queer Bedtijdverhalen over bekende en onbekende queer mensen.

Astrid Oosenbrug is voorzitter van COC Nederland. Naast bi+ is ze polyamoreus. Zij is getrouwd met een man, heeft vier kinderen en ook een vriendin. Zo sinds haar vijftigste voelt ze echt dat dit is wie ze is en wil zijn. Ze heeft veel liefde te geven en dit is voor haar normaal. Ze vindt het belangrijk om zichzelf als bi+ te laten zien als voorzitter van COC Nederland. Dit geeft haarzelf en anderen kracht.

Shirodj Raghoenath is politiek activist. Hij omschrijft zich als een Surinaams-Hindostaanse Brabander. Hij leeft soms echt tussen twee werelden en dat is af en toe lastig. Zijn ouders gaan er goed mee om dat hij bi+ is, maar in hun omgeving ligt het ingewikkeld. Door zijn openheid is hij een rolmodel geworden voor jonge mensen en dat sterkt hem.

Jantine van Lisdonk is mede-oprichter en coördinator onderzoek & beleid bij Bi+ Nederland. Ze omschrijft zich als bi+ minded. Ze valt alleen op vrouwen, maar ze voelt zich heel erg thuis bij bi+ mensen en de bi+ gemeenschap. Lesbisch past haar inmiddels minder goed. Veel bi+ mensen willen niet zo in hokjes leven en duwen anderen daar ook niet in. Ook wordt er weinig binair gedacht en dat geeft ruimte en vrijheid. Haar vriendin valt op meer dan een gender en wil zich echt niet labelen.

1 miljoen bi+ mensen, een onzichtbare groep
Jantine geeft een beeld vanuit onderzoek hoe het gaat met bi+ mensen in Nederland. Er zijn ongeveer 1 miljoen mensen bi+ als er wordt gekeken naar sekuele aantrekking. 5% van de mannen, 9% van de vrouwen en 1 op de 3 transgender mensen voelen zich aangetrokken tot meer dan één gender.

Toch is bi+ erg onzichtbaar. Dat komt vooral omdat we een sterke norm van monoseksualiteit hebben, ofwel de norm dat je op 1 gender of geslacht valt. Kortom, dat je hetero of homo/lesbisch bent. Daardoor is bi+ onzichtbaar en wordt het ook onzichtbaar gemaakt. Het kan dan lastig zijn om open te zijn over bi+ gevoelens en ervaringen. De panelleden herkennen hoe onzichtbaar bi+ is en dat mensen hen soms onterecht aanzien voor hetero of homo/lesbisch. Zelf proberen ze zoveel mogelijk open te zijn en ze zien dat dit helpt.

Geen psychisch, maar maatschappelijk probleem
Het grote bi+ onderzoek dat 10 prominente onderzoekers uitvoerden voor Bi+ Nederland, verscheen onlangs. Uit de antwoorden van 3.000 bi+ mensen bleek dat ze op veel manieren te maken kregen met de norm van monoseksualiteit. Dit is niet onschuldig, want mensen die hier meer mee te maken krijgen hebben een minder goede mentale gezondheid. Het onderzoek laat zien dat niet bi+ zijn maakt dat mensen mentale problemen hebben, maar gebrek aan erkenning, zichtbaarheid en acceptatie in de samenleving. Daar ligt dus ook de oplossing.

Bi+ inclusiviteit
Hoe krijgen we een samenleving die meer bi+ inclusief is? Wat helpt? Volgens Naomi begint het bij zelfacceptatie. Als je jezelf accepteert en je helemaal jezelf bent dan trek je je minder aan wat anderen van je vinden. Je leeft je eigen leven. Shirodj vindt representatie erg belangrijk, want daardoor wordt bi+ zichtbaarder en leren mensen het kennen. Astrid wil dat COC Nederland er is voor iedereen en daar werkt ze hard aan. Ze is blij met Bi+ Nederland want de organisaties kunnen samen nog meer bereiken voor bi+ inclusiviteit. Tot slot deelden de luisteraars online heel veel ideeën over een bi+ inclusieve samenleving. Er staat ons allemaal nog veel te doen!


Workshops
Een Bi+ Dag is natuurlijk niet compleet zonder workshops! In deze editie waren er acht workshops in twee rondes waar je uit kon kiezen. Hier onder volgen korte impressies van elke workshop.
Hier kun je het programma van de Bi+ Dag online nog een keer bekijken met meer informatie over de workshopgevers!

Newbi+
Sara Verlee
Alle deelnemers van twintigers tot en met vijftigers zijn hun bi+ gevoelens aan het ontdekken of er (opnieuw) mee bezig hoe ze er vorm aan kunnen geven. Iemand zei: ‘Het is niet zozeer wat ik ben, maar wie ik ben.’ Ze wisselden uit in groepjes hoe ze dit proces beleven, hoe ze open kunnen zijn en anderen ontmoeten. Er was veel herkenning. De tips en handvatten komen later in een artikel op de website te staan.

Leef je verlangen – het 8 stappenplan
Robbert Nijziel
Het stappenplan dat Robbert samen met zijn partner Yvonne presenteerde hielp deelnemers om zichzelf serieus te nemen in hun eigen verlangen en om daar voor te gaan staan. Er ontstonden mooie gesprekken en er was veel herkenning. Iemand zei: ‘Je hebt mij het belang duidelijk gemaakt om ook rekening te houden met wat er bij je partner speelt en daar oog, respect en empathie voor te hebben. Dankjewel daarvoor.’

Zelfzorg voor bi+ mensen
Esther Zwietink  
Veel vormen van zelfzorg kwamen aan bod: sociale, psychologische, emotionele, fysieke, financiële, omgevings- en professionele zelfzorg. In de gesprekken en oefeningen bleek dat veel mensen geneigd zijn vooral voor anderen te zorgen. Workshopleider Esther: “Het is eigenlijk niet zo moeilijk. Het gaat er vooral over: gun je dit jezelf. Net als in het vliegtuig is het zaak eerst je eigen zuurstofmasker op te zetten voordat je iemand anders gaat helpen.”

Bi+ Impro
Marijn Hermanus 
In deze improvisatietheater workshop werden deelnemers uitgedaagd om met een lach ongemak te ervaren. Door de behoefte aan controle los te laten, ontstond er veel moois en verrassends. Als afsluiter werd een gesprek bij ‘Marijn van Nieuwkerk’ geïmproviseerd waar deskundigen vertelden hoe een samenleving de inclusie van de hetero minderheid kan bevorderen. Workshopleider Marijn: “Mooi om te zien hoe iedereen mee ging en ieder op eigen manier durfde te stralen.”

Storytelling
Yinske Silva
In deze workshop werd geleerd hoe je een verhaal op je eigen manier kan vertellen, echt vanuit jezelf. Effectief en vanuit je eigen stijl. “Wat mijn gesprekspartner leert van mijn verhaal, is anders dan wat ik leer van mijn eigen verhaal en andersom. De interpretatie van een ander ligt echt bij jezelf.”

Bi+ Empowerment
Michael van Roosbroeck
Wanneer voel je je empowered en wie kan ervoor zorgen dat je je empowered voelt? De waarde van authenticiteit stond centraal. Ogenschijnlijk kleine stapjes en acties zijn heel waardevol. Ook helpt het om ‘in de flow’ te zitten en er werd aangereikt hoe je hier méér in kan komen. Voor meerdere mensen was het een succes en empowering dat ze hier vandaag waren. Een deelnemer zei: “Ik wil graag empowered worden en steviger in mijn schoenen staan. Deze workshop volgen was daarin een eerste stap.”

Vormgeven bi+ relaties
Hermine Kroon
In het vormgeven van een veilige en gezonde relatie staan twee vragen centraal: Ben ik oké voor jou zoals ik ben? Sta je voor me klaar als ik je nodig heb? De deelnemers leerden over de essentiële relatie-ingrediënten toegankelijkheid, responsiviteit en betrokkenheid, over hechtingsstijlen en hoe dit uitwerkt op copingstrategieën. Ze pasten hun nieuwe kennis toe in het voeren van een moeilijk gesprek. Een deelnemer zei: “Ik begrijp nu wat er in eerdere relaties misging.”

Bi+ intimiteit & consent
Wilrieke Sophia
Hoe kun je zowel alleen als met een ander tóch fysieke verbinding ervaren? Dit leerden deelnemers en een deelnemer zei “Ik voel me heerlijk ontspannen en in verbinding met mezelf.” Ook kwam aan bod hoe ze grenzen en verlangens kunnen voelen en communiceren. Een andere deelnemer: “Ik leer nu dat ik gewoon een beetje meer tijd nodig heb om te weten of ik ja of nee wil zeggen. Wat een ontdekking!”  Workshopleider Wilrieke Sophia: “Ja zeg je op één vraag, op de volgende vraag mag je opnieuw antwoorden.”


Spoken Word
Naomi Veldwijk
Speciaal voor deze dag spreekt Naomi Veldwerk via Spoken Word wat haar gevoel is over haar bi+ zijn. Het is raak en raakt velen van ons. Hier een korte impressie:

Als de zon half aan de horizon hangt
en de lucht blauw roze kleurt
kijken we allemaal verwonderd
naar het natuurverschijnsel
Niemand die zich afvraagt
waarom deze kleuren door elkaar, in elkaar
naast elkaar, van elkaar, met elkaar
Waarom de ene net iets feller dan de ander
waarom de ene in de ander verandert
Het is gewoon zo
en het is prachtig


Slot
Esther Wouters en Barbara Oud concluderen dat deze dag een ware belevenis was, een echt avontuur. De tijd vloog voorbij, de sfeer was fantastisch en hartverwarmend. De aanwezigen delen online hoe ze het vonden. Wat vooral terug komt is ‘inspirerend’, ‘thuiskomen’ en ‘steunend’.

Barbara bedankt iedereen die deze dag heeft mogelijk gemaakt: Het Bi+ Dag team met GJ, Joshua, Monique, Mylène en Floris. De technische ondersteuners: Marjan, Violeta, Daphne, Hilda, Marjolein en Michiel. De panelleden, workshopleiders en natuurlijk alle deelnemers. Deelname was gratis en dat kon door alle vrijwillige donaties en de sponsering van het ministerie van OCW, het Bob Angelo Fonds, de Roze Jonker en het Blauwe Fonds. Tot slot spreekt Esther haar grote dank uit namens iedereen aan Barbara, die de eindverantwoordelijke en hoofdorganisator van deze dag was.


Aangehaakt blijven of actief worden?
Schrijf je hier in voor de Bi+ Nieuwsbrief

Word hier lid van de facebook groep

Woensdag 14 april is er weer de Bi+ Online Meetup! 

Vrijdag 30 april is er de Bi+ World Meetup

Wil je actief een bijdrage leveren aan de bi+ inclusieve samenleving? Word vrijwilliger! Mail naar barbara@biplus.nl


Afterparty
Na afloop van het officiële programma werd er nog door ruim 30 mensen in een online afterparty ruimte nagepraat en dit ging spreekwoordelijk door tot in de late uurtjes.

Voor zover we nu weten zijn slechts 7 van de meer dan 1.000 Tweede Kamerkandidaten openlijk bi+

Voor zover we nu weten zijn slechts 7 van de meer dan 1.000 Tweede Kamerkandidaten openlijk bi+

Woensdag 17 maart zijn de Tweede Kamerverkiezingen. Als je graag op iemand wil stemmen die openlijk bi+ is, heb je weinig keus. Bi+ Nederland baseert zich hierbij op de kieswijzer van het COC, rainbowvote.nu waar slechts 6 kandidaten zich voorstellen als bi of queer. Daarnaast weten we van één andere kandidaat dat ze elders open praat over haar relaties met mannen en met vrouwen. In totaal staan meer dan 1.000 mensen verkiesbaar voor de 150 zetels in de plenaire zaal van het Tweede kamergebouw in Den Haag.

Hoewel misschien niet iedereen in de politiek zich geroepen voelt om publiekelijk als bi+ uit de kast te komen, heeft het natuurlijk wel onmiddellijk een positief effect als mensen met bi+ gevoelens en ervaringen zich ook op die manier kunnen identificeren met de mensen die hen willen vertegenwoordigen. Misschien is de kieswijzer rainbowvote.nu niet direct de plek om hier nadrukkelijk voor uit te komen. Kandidaten worden gevraagd of ze ‘LHBTI zijn’, niet op welke manier ze LHBTI zijn. Sommige hebben dit toegelicht in hun persoonlijke profiel, maar niet iedereen.

Je kunt je afvragen of dat uitmaakt, homo, lesbisch of bi+ zijn. Maar zoals je in de bi+ factsheet kunt lezen hebben mensen met bi+ gevoelens en ervaringen andere zaken in het leven waar ze tegenaan lopen dan lesbische vrouwen en homo mannen. Lesbische vrouwen en homo mannen hebben bijvoorbeeld geen tot weinig last van de monoseksuele norm. Dat er van je verwacht wordt slechts op één geslacht of gender te vallen. Dit betekent ondermeer dat de emancipatie van mensen met bi+ gevoelens en ervaringen andere accenten nodig heeft dan de emancipatie van lesbische vrouwen en homo mannen.

Gelukkig zijn de meeste partijen en kandidaten op rainbowvote.nu wel actief betrokken op onderwerpen die ook belangrijk zijn voor de emancipatie van bi+ mensen. Op rainbowvote.nu kun je checken waar de verschillende partijen de afgelopen kamerperiode voor of tegen hebben gestemd (klik hier) en kun je lezen welke beloften de partijen maken richting LHBTI+ in het algemeen en bi+ in het bijzonder (klik hier).

Politieke belofte: emancipatie bi+ personen bevorderen

Op basis van de afgelopen 4 jaar stemgedrag zou je kunnen stellen dat de SGP zoals verwacht geen fan is van LHBTI+ emancipatie, maar ook de PVV, Forum voor Democratie en de ChristenUnie zagen weinig heil in veel voorstellen die de LHBTI+ emancipatie vooruit zouden kunnen helpen. Jammer genoeg hebben deze partijen niet aan het COC laten weten wat ze de komende 4 jaar voor elkaar zouden willen krijgen op emancipatiegebied.

Bij de partijen die wél hun ideeën voor de komende 4 jaar aan het COC doorstuurden blijkt dat vooral het CDA, maar ook 50+, Lijst Henk Krol en de VVD nogal weifelend zijn over een stevige emancipatoire koers vooruit. Het beste is de LHBTI+ emancipatie gebaat bij een stem op Volt, Partij voor de Dieren, GroenLinks, Bij1, D66, Splinter, Code Oranje, SP en de PvdA.

Uiteindelijk hebben Mark Rutte (VVD), Wopke Hoekstra (CDA), Sigrid Kaag (D66), Jesse Klaver (GroenLinks), Lilian Marijnissen (SP), Kirsten van den Hul (PvdA), Esther Ouwehand (PvdD) en Liane den Haan (50PLUS) het Regenboog Stembusakkoord ondertekend. Dit stembusakkoord vat een aantal punten samen waarop tijdens het COC’s lijsttrekkersdebat op 6 februari overeenstemming is bereikt.

Alle partijen die meedoen aan rainbowvote.nu zijn het erover eens dat de Rijksoverheid een inclusief beleid dient te voeren om de emancipatie van bi+ personen te bevorderen.

Bi+ Nederland heeft de afgelopen maand enkele politici geïnterviewd.

Carline van Breugel is openlijk bi+ en vertelde enthousiast over haar kandidaatschap en de ongeveer 18.000 voorkeurstemmen die ze nodig heeft om daadwerkelijk in de Tweede Kamer te komen.

Ook spraken we woordvoerder emancipatie Zohair El Yassini van de VVD. Hij vindt dat je op een partij moet stemmen die zich voor je inzet niet omdat je bi+ bent, maar omdat je een Nederlander bent en jezelf wilt kunnen zijn.

En we ‘eerden’ drie kamerleden met interviews die zich de afgelopen 4 jaar extra hebben ingezet voor LHBTI+ emancipatie. Emancipatie woordvoerders Nevin Özütok (GroenLinks), Kirsten van den Hul (PvdA) en Vera Bergkamp (D66) staan ook wel bekend als de 3 musketiers van de emancipatie. Tijdens de interviews bleek dat ze erg open stonden om op te komen voor mensen met bi+ gevoelens en ervaringen. Wat al resulteerde in een aangenomen motie om uit te zoeken waarom bi+ vrouwen zo vaak te maken hebben met geweld achter de voordeur. Een stem op één van deze drie ervaren kandidaten is dus een zekere stem voor aandacht voor bi+ thema’s op de agenda van de tweede kamer.

Bi+ Nederland wil de komende jaren graag op politiek vlak meer aandacht voor bi+, en dat gaat beter met mensen die actief met je meedenken en het voor je opnemen.

Als Bi+ Nederland doen we niet aan een stemadvies, want we weten dat mensen met bi+ gevoelens en ervaringen zélf wel uitmaken wat ze belangrijk vinden en waar ze op willen stemmen. Het is persoonlijk en helemaal aan jou. Wil je bi+ emancipatie laten meewegen in je stem? Kijk dan nog een keer op rainbowvote.nu, dan weet je bij welke partijen en kandidaten je moet zijn. Gelukkig is er dan heel veel keus!

Maar mocht je ook dan nog zwevend zijn en representatie belangrijk vinden, dan hebben we hier het lijstje van kandidaten die openlijk bi+ zijn:

D66
Carline van Breugel – plek 32
GroenLinks
Martine Doppen – plek 35
Partij voor de Dieren
Ines Kostic – plek 12
Leonie Gerritsen – plek 23
Bij1
Yvette Luhrs – plek 9
Volt
Marieke Koekkoek – plek 4
Bibi Wielinga – plek 6

Nu maandag: Internationale Vrouwendag!

Nu maandag: Internationale Vrouwendag!

In Nederland wordt op veel verschillende manieren en door een grote verscheidenheid aan vrouwengroepen en -organisaties 8 maart gevierd. De dag staat dit jaar in het teken van ‘invoed met impact’. Vind je vrouwenrechten belangrijk (en wie vindt dat niet?) dan kun je de komende dagen ondermeer op de volgende plekken terecht om mee te praten, te luisteren en te demonstreren.

Woman Link organiseert op zondag 7 maart een online festival met workshops tussen 13:00 en 17:00. Geef je hier op.

Op 7 maart organiseert Women’s March Nederland haar vijfde demonstratie in het Nelson Mandelapark te Amsterdam. Dit jaar niet in de vorm van een stoet, maar statisch, met maximaal 500 deelnemers op het veld. Het aanmeldformulier is inmiddels gesloten. Heb je je niet aangemeld? Kom dan aub NIET naar het Nelson Mandelapark, maar laat je stem vanuit huis horen.

8 maart Amsterdam organiseert een landelijke manifestatie op maandag 8 maart op het Museumplein vanaf 3 uur, en op dit moment is het nog onzeker is of de manifestatie gevolgd wordt door een demonstratie. Hou de berichtgeving hierover op hun website in de gaten.

Op dinsdag 9 maart organiseren FemCity en NL Kiest het verkiezingsdebat gelijkwaardig Nederland in de aanloop naar de verkiezingen op 17 maart. 9 vrouwelijke politici gaan met elkaar in debat over het agenderen van gendergelijkheid en wat er nog valt te behalen in wet- en regelgeving. Wil je hier online bij aanwezig zijn moet je even reserveren op de site. Het debat begint al vroeg, om 18:30

Ook op 9 maart organiseert de Vrouwenraad vanaf 16:00 uur een panelgesprek met topvrouwen over quota voor gelijke representatie in de bestuurskamers.

Op 8 maart organiseert de Universiteit Utrecht de hele dag een online symposium over hokjesdenken, stereotypen en gendervooroordelen met als titel ‘Unboxing gender’

Ook op 8 maart organiseren de vakbonden FNV en CNV afhankelijk van elkaar een programma. De FNV start de dag om 13:00 uur met workshops en een politiek debat. Aanmelden hier En het CNV organiseert vanaf 19:00 uur een webinar over vrouwelijk leiderschap. Aanmelden hier

Wil je kijken wat er bij jou in de regio wordt georganiseerd dan vind je het volledige programma in Nederland op de site van internationale-vrouwendag.nl

Het Kennisinstituut Emancipatie en Vrouwengeschiedenis Atria heeft ook een agenda voor 8 maart op hun site, net als de versneller van de vrouwenemancipatie WOMEN INC

Ben je benieuwd naar de vrouwenemancipatie in Vlaanderen, dan kun je op zondag 7 maart online meekijken naar een congres van Women in Film, Television and Media Belgium Het programma begint om 15:00 uur met een toespraak van de Vlaamse premier Alexander de Croo

Woon je in België en wil je meedoen aan de oproep om te gaan staken op 8 maart, dan vind je alle informatie die je nodig hebt bij Collecti.e.f 8 maars