door GJ | 16 maart 2021 | actie, beleid, community, empowerment, politiek
Woensdag 17 maart zijn de Tweede Kamerverkiezingen. Als je graag op iemand wil stemmen die openlijk bi+ is, heb je weinig keus. Bi+ Nederland baseert zich hierbij op de kieswijzer van het COC, rainbowvote.nu waar slechts 6 kandidaten zich voorstellen als bi of queer. Daarnaast weten we van één andere kandidaat dat ze elders open praat over haar relaties met mannen en met vrouwen. In totaal staan meer dan 1.000 mensen verkiesbaar voor de 150 zetels in de plenaire zaal van het Tweede kamergebouw in Den Haag.
Hoewel misschien niet iedereen in de politiek zich geroepen voelt om publiekelijk als bi+ uit de kast te komen, heeft het natuurlijk wel onmiddellijk een positief effect als mensen met bi+ gevoelens en ervaringen zich ook op die manier kunnen identificeren met de mensen die hen willen vertegenwoordigen. Misschien is de kieswijzer rainbowvote.nu niet direct de plek om hier nadrukkelijk voor uit te komen. Kandidaten worden gevraagd of ze ‘LHBTI zijn’, niet op welke manier ze LHBTI zijn. Sommige hebben dit toegelicht in hun persoonlijke profiel, maar niet iedereen.
Je kunt je afvragen of dat uitmaakt, homo, lesbisch of bi+ zijn. Maar zoals je in de bi+ factsheet kunt lezen hebben mensen met bi+ gevoelens en ervaringen andere zaken in het leven waar ze tegenaan lopen dan lesbische vrouwen en homo mannen. Lesbische vrouwen en homo mannen hebben bijvoorbeeld geen tot weinig last van de monoseksuele norm. Dat er van je verwacht wordt slechts op één geslacht of gender te vallen. Dit betekent ondermeer dat de emancipatie van mensen met bi+ gevoelens en ervaringen andere accenten nodig heeft dan de emancipatie van lesbische vrouwen en homo mannen.
Gelukkig zijn de meeste partijen en kandidaten op rainbowvote.nu wel actief betrokken op onderwerpen die ook belangrijk zijn voor de emancipatie van bi+ mensen. Op rainbowvote.nu kun je checken waar de verschillende partijen de afgelopen kamerperiode voor of tegen hebben gestemd (klik hier) en kun je lezen welke beloften de partijen maken richting LHBTI+ in het algemeen en bi+ in het bijzonder (klik hier).
Politieke belofte: emancipatie bi+ personen bevorderen
Op basis van de afgelopen 4 jaar stemgedrag zou je kunnen stellen dat de SGP zoals verwacht geen fan is van LHBTI+ emancipatie, maar ook de PVV, Forum voor Democratie en de ChristenUnie zagen weinig heil in veel voorstellen die de LHBTI+ emancipatie vooruit zouden kunnen helpen. Jammer genoeg hebben deze partijen niet aan het COC laten weten wat ze de komende 4 jaar voor elkaar zouden willen krijgen op emancipatiegebied.
Bij de partijen die wél hun ideeën voor de komende 4 jaar aan het COC doorstuurden blijkt dat vooral het CDA, maar ook 50+, Lijst Henk Krol en de VVD nogal weifelend zijn over een stevige emancipatoire koers vooruit. Het beste is de LHBTI+ emancipatie gebaat bij een stem op Volt, Partij voor de Dieren, GroenLinks, Bij1, D66, Splinter, Code Oranje, SP en de PvdA.
Uiteindelijk hebben Mark Rutte (VVD), Wopke Hoekstra (CDA), Sigrid Kaag (D66), Jesse Klaver (GroenLinks), Lilian Marijnissen (SP), Kirsten van den Hul (PvdA), Esther Ouwehand (PvdD) en Liane den Haan (50PLUS) het Regenboog Stembusakkoord ondertekend. Dit stembusakkoord vat een aantal punten samen waarop tijdens het COC’s lijsttrekkersdebat op 6 februari overeenstemming is bereikt.
Alle partijen die meedoen aan rainbowvote.nu zijn het erover eens dat de Rijksoverheid een inclusief beleid dient te voeren om de emancipatie van bi+ personen te bevorderen.
Bi+ Nederland heeft de afgelopen maand enkele politici geïnterviewd.
Carline van Breugel is openlijk bi+ en vertelde enthousiast over haar kandidaatschap en de ongeveer 18.000 voorkeurstemmen die ze nodig heeft om daadwerkelijk in de Tweede Kamer te komen.
Ook spraken we woordvoerder emancipatie Zohair El Yassini van de VVD. Hij vindt dat je op een partij moet stemmen die zich voor je inzet niet omdat je bi+ bent, maar omdat je een Nederlander bent en jezelf wilt kunnen zijn.
En we ‘eerden’ drie kamerleden met interviews die zich de afgelopen 4 jaar extra hebben ingezet voor LHBTI+ emancipatie. Emancipatie woordvoerders Nevin Özütok (GroenLinks), Kirsten van den Hul (PvdA) en Vera Bergkamp (D66) staan ook wel bekend als de 3 musketiers van de emancipatie. Tijdens de interviews bleek dat ze erg open stonden om op te komen voor mensen met bi+ gevoelens en ervaringen. Wat al resulteerde in een aangenomen motie om uit te zoeken waarom bi+ vrouwen zo vaak te maken hebben met geweld achter de voordeur. Een stem op één van deze drie ervaren kandidaten is dus een zekere stem voor aandacht voor bi+ thema’s op de agenda van de tweede kamer.
Bi+ Nederland wil de komende jaren graag op politiek vlak meer aandacht voor bi+, en dat gaat beter met mensen die actief met je meedenken en het voor je opnemen.
Als Bi+ Nederland doen we niet aan een stemadvies, want we weten dat mensen met bi+ gevoelens en ervaringen zélf wel uitmaken wat ze belangrijk vinden en waar ze op willen stemmen. Het is persoonlijk en helemaal aan jou. Wil je bi+ emancipatie laten meewegen in je stem? Kijk dan nog een keer op rainbowvote.nu, dan weet je bij welke partijen en kandidaten je moet zijn. Gelukkig is er dan heel veel keus!
Maar mocht je ook dan nog zwevend zijn en representatie belangrijk vinden, dan hebben we hier het lijstje van kandidaten die openlijk bi+ zijn:
D66
Carline van Breugel – plek 32
GroenLinks
Martine Doppen – plek 35
Partij voor de Dieren
Ines Kostic – plek 12
Leonie Gerritsen – plek 23
Bij1
Yvette Luhrs – plek 9
Volt
Marieke Koekkoek – plek 4
Bibi Wielinga – plek 6
door redactie | 11 maart 2021 | beleid, mens, politiek
In aanloop van de verkiezingen op 17 maart heeft Bi+ Nederland enkele Tweede Kamerleden geïnterviewd. Zohair El Yassini, woordvoerder emancipatie VVD, vertelt wat zijn drijfveer is, waar hij zich voor inzet in LHBTI+ emancipatie, welke aandacht voor bi+ volgens hem belangrijk is, en wat zijn ambities zijn voor de komende periode.
Door Jantine van Lisdonk & Esther Wouters
Achtergrond en drijfveren
‘Het is het idee, de waarde en de belofte dat het niet uitmaakt waar je vandaan komt, wat je uiterlijke kenmerken zijn, op wie je valt, met wie je de liefde wilt bedrijven en wat je huidskleur is, om kansen te krijgen in een land, successen te behalen en een eigen leven op te bouwen.’ Dit is wat Zohair El Yassini drijft als woordvoerder emancipatie. Hij doet dit sinds september 2019. Zijn drijfveer is ook persoonlijk. Zijn ouders van Marokkaanse origine kwamen in de jaren 70 naar Nederland. Hij groeide op in een achterstandwijk, waar de kansen beperkt waren. Toch gelooft hij in de Dutch Dream. ‘Als je heihard werkt, je inzet en iets wilt bereiken, dan krijg je in Nederland kansen om van je leven een succes te maken. Ik heb veel obstakels meegemaakt in mijn leven. Soms onopzettelijk, maar vaak ook opzettelijk. Mensen die je gewoon aan de kant schuiven vanwege je afkomst. Dus ik weet hoe het is om behandeld te worden op iets waar je totaal niets aan kan doen en waarop je wordt afgerekend omdat je tot een bepaalde groep hoort. Dus daarom kan ik me goed inleven in de LHBTI+ gemeenschap. Dan word ik passioneel en vurig, want de pijn die ik in hun ogen zie dat is dezelfde pijn die ik heb gevoeld in mijn hart.’
Verbod op conversie therapie
Een van de onderwerpen waar El Yassini zich hard voor maakt is een wettelijk verbod van conversie therapie, ofwel homo-genezing. ‘Het gaat om LHBTI+ jongeren van alle rangen en standen, alle walks of life, die geestelijk, emotioneel, spiritueel en seksueel enorm worden beschadigd door conversie therapie. Dit geen politiek onderwerp voor leuke debatten, maar een probleem dat moet worden opgelost met een wet.’ Hij was één van de motie indieners over zo’n wettelijk verbod en er is hiervoor steun in de Tweede Kamer. El Yassini werkt nu samen met andere politieke partijen aan een wetsvoorstel, waarbij strafbaarstelling mogelijk wordt en mensen die aan homo-genezing doen kunnen worden vervolgd. ‘Het zal voor het eerst in mijn leven zijn dat ik een feestje wil geven omdat iemand veroordeeld wordt tot een gevangenisstraf.’
‘Zoals met een 100 meter sprint: de startlijn moet gelijk zijn, maar de finishlijn niet. We gaan dus niet de finishlijn voor sommige mensen verkorten en hen betuttelen. We willen iedereen verheffen en je moet het wel zelf doen.’
Gelijke kansen, niet gelijke uitkomsten
‘Bij de VVD zetten we ons graag in voor gelijke kansen. Ik realiseer me dat we nog veel te doen hebben.’ Voor hem zijn gelijke kansen niet hetzelfde als gelijke uitkomsten, zoals linkse partijen vaak willen. ‘Je wilt dat elke persoon kan zeggen “ik ben goed genoeg, ik ben sterk genoeg, geef mij gelijke kansen en ik zal het je bewijzen.” Zoals met een 100 meter sprint: de startlijn moet gelijk zijn, maar de finishlijn niet. We gaan dus niet de finishlijn voor sommige mensen verkorten en hen betuttelen. We willen iedereen verheffen en je moet het wel zelf doen.’
Voornemens
El Yassini wil zich op veel emancipatie onderwerpen inzetten. ‘Het moet echt niet uitmaken wat je seksuele oriëntatie en genderidentiteit is. Dat moet nooit uitmaken voor baankansen en in het onderwijs. Ook moet ons land fysiek veilig zijn voor iedereen. Kennis en informatie bij de politie is belangrijk, niet alleen over lesbisch en homo, maar zeker ook over bi+ en transgender. Roze in Blauw is daarin belangrijk. Tot slot vindt hij dat de overheid oog moet hebben voor verschillende gezinssamenstellingen.
Aandacht voor bi+
Bi+ Nederland heeft in kaart gebracht waar het met bi+ mensen niet goed gaat of waar aandacht voor bi+ ontbreekt. ‘Daaruit blijken een paar ontwikkelingen, waarvan we moeten gaan kijken wat daarvan de oorzaak is, zodat we problemen bij de bron kunnen aanpakken. Als je dat niet monitort en onderzoekt, dan ga je beleid ontwikkelen dat goed is voor de bühne, maar slecht is voor de oplossing.’
Meegeven
Wat El Yassini aan bi+ mensen wil meegeven? ‘We zitten nu midden in de campagne tijd voor de verkiezingen. Er zijn nu partijen met mooie praatjes over wat ze willen doen en bereiken. Maar het gaat er in feite om dat je een politieke partij hebt, die zich voor je inzet niet omdat je bi+ bent, maar omdat je een Nederlander bent en jezelf wilt kunnen zijn. Zorg ervoor dat mensen je niet anders behandelen vanwege je uiterlijke kenmerken, je geslacht, geaardheid of je afkomst. Zorg dat mensen je accepteren vanwege je karakter.’
Lees ook de andere interviews met emancipatie-woordvoerders Vera Bergkamp (D66), Kirsten van den Hul (PvdA), Nevin Ӧzütok (GroenLinks) en het bi+kandidaat kamerlid Carline van Breugel (D66).
door redactie | 7 maart 2021 | beleid, mens, politiek
Het politieke trio van Tweede Kamerleden Vera Bergkamp (D66), Kirsten van den Hul (PvdA) en Nevin Ӧzütok (GroenLinks) hebben als ‘drie musketiers’ bijzondere successen behaald voor LHBTI+ emancipatie. Bi+ wil hen hiervoor eren en bedanken. Dat doen we door hen ieder te interviewen in aanloop naar de verkiezingen. In deze mini-serie lees je over hun achtergrond, hun drijfveren, de successen waar ze trots op zijn en hoe bi+, volgens ieder van hen, ook een politiek thema is. Daarnaast vertellen ze wat ze de komende periode willen bereiken in de politiek als ze opnieuw als Tweede Kamerlid worden gekozen op de verkiezingen van 17 maart.
Lees hier de interviews met Nevin Özütok en Kirsten van den Hul
Vera Bergkamp– woordvoerder emancipatie, langdurige & medisch zorg, familierecht en Drugs D66
Door Jantine van Lisdonk & Esther Wouters
Achtergrond en drijfveren
‘Mensen moeten zichtbaar zichzelf kunnen zijn. Je persoonlijke vrijheid is je grootste goed. Als je in dit leven niet jezelf kan zijn, dan is dat nogal wat.’ Voor deze missie streed ze al als (vice)-voorzitter van COC Nederland (2008-2012) en dit is nog steeds haar drijfveer na acht jaar Tweede Kamerlid. Ze ziet dat er weer conservatieve krachten zijn in Europa en andere landen, waar persoonlijke vrijheid geen vanzelfsprekendheid meer is. Maar zegt ook dat we waakzaam hiervoor moeten zijn in Nederland. Daarom is het verankeren van ‘persoonlijke vrijheid’ in wet- en regelgeving belangrijk en daar heeft ze zich de afgelopen jaren volop voor ingezet.
Successen
Ze heeft hierin een paar mooie successen behaald. Door een initiatiefwet is de Algemene Wet Gelijke Behandeling (AWGB) zo aangepast dat er een expliciet verbod is op het discrimineren van transgender en intersekse personen. ‘Het was heel veel werk en ik ben blij dat we het tot een goed einde hebben gebracht samen met Nevin en Kirsten.’ Het tweede waar ze trots op is, is de initiatiefwet om in artikel 1 van de Grondwet seksuele gerichtheid en handicap als expliciete grond toe te voegen (red. na de verkiezingen is opnieuw een aanname van de Grondwetswijziging nodig in de Tweede en Eerste Kamer). ‘Voor bi+ mensen is het heel mooi dat er nu seksuele gerichtheid in de initiatiefwet staat. In andere wetten zoals het Strafrecht en de AWGB staat nog homo- en heteroseksuele gerichtheid. De term seksuele gerichtheid is inclusiever, want daarin kunnen veel bi+ mensen en lesbische vrouwen zich beter in herkennen. We hebben een zetje gegeven om nu ook in andere wetgeving seksuele gerichtheid op te nemen.’
Voornemens
Ze wil graag in de volgende kabinetsperiode de Grondwetswijziging van artikel 1 afronden. Daarnaast vindt ze dat voorlichting over seksuele diversiteit in het primair en voorgezet onderwijs beter moet. Het is geregeld dát scholen hier aandacht aan moeten besteden, maar het kan effectiever. ‘Een keer het COC uitnodigen voor een voorlichting is niet genoeg.’ Bergkamp wil ook werk gaan maken van wetgeving voor ‘families van nu’, ofwel de modernisering van het familierecht. Dat is momenteel lastig met een politiek rechtse meerderheid. Na de verkiezingen hoopt ze op meer mogelijkheden. De komende periode wil ze meer bereiken rondom draagmoederschap, meerouderschap en meeroudergezag.
‘Zoals jullie zeggen, “meer vrijheid, meer liefde voor iedereen”, volgens mij hebben we dat heel erg nodig.’
Aandacht voor bi+
Bergkamp vindt het belangrijk dat bi+ zichtbaarder en bekender wordt. ‘Voor bi+ denk ik dat boegbeelden, aandacht en voorlichting heel belangrijk zijn. Emancipatie is een werkwoord. Er zijn onderzoeken geweest waaruit blijkt dat bi+ mensen tegen specifieke problemen aanlopen, zoals mentale problemen, eenzaamheid en geweld achter de voordeur.’ Als Bergkamp na de verkiezingen weer de portefeuille Emancipatie krijgt, dan wil ze bi+ echt meer op de kaart zetten. ‘Voor transgender en intersekse is politieke aandacht met een initiatiefwet succesvol geweest.
Ik zou het heel mooi vinden als we vanuit D66 komen met een initiatiefnota over bi+ om daar echt veel meer aandacht aan te geven. We kijken dan naar de specifieke onderwerpen, uitdagingen en de kracht van mensen. Dit pak ik graag op samen met Bi+ Nederland.’ Ze ziet dat bi+ nog vaak onder homoseksualiteit wordt geschaard, terwijl het een eigenstandige seksuele gerichtheid is met eigen uitdagingen, krachten en knelpunten. ‘Voor bi+ geldt echt nog “onbekend maakt onbemind”. Er zijn nog veel vooroordelen over bi+ mensen. Bewustwording en voorlichting, zeker op scholen, helpt. Op school en in de opvoeding wordt de basis gelegd voor hoe mensen zich later ontwikkelen naar volwassenheid, hoe ze denken over bi+ en hoe ze omgaan met hun eigen bi+ gevoelens.’
Meegeven
Wat wil Bergkamp bi+ mensen meegeven? ‘Ik vind het echt heel belangrijk dat mensen zichtbaar zichzelf kunnen zijn. Dat geldt ook voor bi+ mensen. Daar wil ik me heel erg hard voor maken, samen met Bi+ Nederland. Zoals jullie zeggen, “meer vrijheid, meer liefde voor iedereen”, volgens mij hebben we dat heel erg nodig. Als mensen geen persoonlijke vrijheid ervaren en niet zichtbaar zichzelf kunnen zijn, dan is de kwaliteit van leven minder. Wat we met elkaar kunnen betekenen, waardoor mensen zichtbaar zichzelf kunnen zijn, dat is echt winst.’
Noot: In het recente Tweede Kamerdebat over geweld achter de voordeur op 18 februari hebben Kirsten van den Hul en Vera Bergkamp een motie ingediend gericht op bi+. In deze aangenomen motie deden ze aan de regering het verzoek voor meer onderzoek naar de situatie van geweld achter de voordeur van bi+ vrouwen en een verkenning naar de mate van bi+ inclusieve preventie, seksuele vorming en hulpverlening.
door redactie | 7 maart 2021 | beleid, mens, politiek
Het politieke trio van Tweede Kamerleden Vera Bergkamp (D66), Kirsten van den Hul (PvdA) en Nevin Ӧzütok (Groenlinks) hebben als ‘drie musketiers’ bijzondere successen behaald voor LHBTI+ emancipatie. Bi+ wil hen hiervoor eren en bedanken. Dat doen we door hen ieder te interviewen in aanloop naar de verkiezingen. In deze mini-serie lees je over hun achtergrond, hun drijfveren, de successen waar ze trots op zijn en hoe bi+, volgens ieder van hen, ook een politiek thema is. Daarnaast vertellen ze wat ze de komende periode willen bereiken in de politiek als ze opnieuw als Tweede Kamerlid worden gekozen op de verkiezingen van 17 maart.
Lees hier de interviews met Kirsten van den Hul en Vera Bergkamp
Nevin Ӧzütok – woordvoerder emancipatie GroenLinks
Door Jantine van Lisdonk & Esther Wouters
Achtergrond en drijfveren
Terwijl Nevin Ӧzütok op het schoolplein werd gediscrimineerd vanwege haar Turkse achtergrond, werden haar vrienden gediscrimineerd vanwege hun seksuele voorkeur. ‘Ik heb het van dichtbij meegemaakt en weet hoe afschuwelijk het was. Maar het verbond ons ook, want we trokken samen op tegen groepen die ons aan het pesten waren.’ Deze ervaring vormde voor Ӧzütok het zaadje om zich in te zetten voor LHBTI+ emancipatie. ‘Ik weet wat discriminatie en uitsluiting met je doet en ik wil dat niemand zich uitgezonderd voelt vanwege seksualiteit, etniciteit of religie.’ Ze wil de wereld een stukje gelijker en inclusiever maken. Voor Özütok betekent dit ook dat de democratische rechtstaat en onze wetten inclusief moeten zijn. Daar strijdt ze hard voor. ‘Dat is écht nodig in deze tijd van opkomend rechts populisme in de samenleving en Tweede Kamer.’
Successen
Door samenwerking in LHBTI+ emancipatie heeft Özütok in de Tweede Kamer belangrijke successen behaald. Het meest trots is ze op hoe ze samen met Kirsten van den Hul (PvdA) en Vera Bergkamp (D66) een initiatiefwet heeft ontwikkeld om discriminatie tegen LHBTIQ personen te verbieden in de Grondwet. In hun wetswijzigingsvoorstel worden seksuele gerichtheid en handicap als grond toegevoegd in Artikel 1 van de Grondwet.’ Özütok: ‘Nederland is een fantastisch land en het is bijzonder voor mij als vrouw met een migratie achtergrond dat ik hier een bijdrage aan kan leveren. Het is belangrijk en ik kan er emotioneel van worden dat de letter van de wet inclusief is.’
Een andere mijlpaal vindt Özütok dat ze met dit politieke trio de Algemene Wet Gelijke Behandeling (AWGB) hebben weten aan te passen, zodat ook transgender en intersekse personen rechtsbescherming krijgen.
‘Ik vind dat iedereen ongeacht seksualiteit zichzelf moet kunnen en durven zijn. Daar maak ik me sterk voor.’
Voornemens
Er blijft ook iets te wensen over, realiseert Özütok zich. Het is destijds niet gelukt om ook seksuele gerichtheid in de Awgb op te laten nemen. Er staat nu nog hetero- en homoseksuele gerichtheid in en formeel zijn bi+ mensen dus niet beschermd. ‘We hebben het geprobeerd, maar de sfeer in de Kamer was er toen niet naar om dit voor elkaar te krijgen.’ Op dit moment loopt er een nieuw wetsvoorstel om dit alsnog te realiseren. Als Özütok wordt herkozen wil ze zich weer volop gaan inzetten voor LHBTI+ emancipatie.
De komende tijd hoopt ze de behandeling van de Grondwetswijziging te kunnen afmaken (red. daarvoor is na de verkiezingen een aanname van de Grondwetswijziging nodig in de Tweede en Eerste Kamer). Voor Özütok zijn juridische veranderingen niet genoeg. ‘Er is nog geen acceptatie van LHBTI+ in de samenleving en er is nog steeds veel geweld. Dat raakt mij en ik maak mij hier grote zorgen over.’ Iets anders waar Özütok zich voor wil inzetten is een verbod in Nederland van conversie therapie, waarin wordt geprobeerd iemands seksualiteit te veranderen naar heteroseksualiteit.
Aandacht voor bi+
Özütok denkt niet dat in de Tweede Kamer de bi+ groep goed in het vizier is. ‘Sommigen begrijpen niet goed waarom er aandacht nodig is voor elke letter van LHBTI+. Alweer een nieuwe letter, krijg ik dan naar mijn hoofd geslingerd.’ Soms vraagt ze zich af of die letters een goede paraplu zijn voor verscheidenheid binnen de groepen. Voor Özütok ligt de oorsprong vooral in het aanpakken van de rolpatronen voor mannen en vrouwen en goed genderbeleid. ‘Ik ben geschrokken hoe vaak bi+ mensen seksueel en huiselijk geweld meemaken.’ Fysiek en psychisch geweld in huiselijke situaties heeft haar politieke aandacht.
Meegeven
Wat wil Özütok meegeven aan alle bi+mensen? ‘Ik vind dat iedereen ongeacht seksualiteit zichzelf moet kunnen en durven zijn. Daar maak ik me sterk voor. Mensen doen hun best om vooruit te komen ondanks nare opmerkingen, blikken en andere moeilijke momenten. Ik gun het iedereen daar vrij van te blijven en dat iedereen helemaal zichzelf kan zijn.’
door redactie | 7 maart 2021 | beleid, mens, politiek
Het politieke trio van Tweede Kamerleden Vera Bergkamp (D66), Kirsten van den Hul (PvdA) en Nevin Ӧzütok (GroenLinks) hebben als ‘drie musketiers’ bijzondere successen behaald voor LHBTI+ emancipatie. Bi+ wil hen hiervoor eren en bedanken. Dat doen we door hen ieder te interviewen in aanloop naar de verkiezingen. In deze mini-serie lees je over hun achtergrond, hun drijfveren, de successen waar ze trots op zijn en hoe bi+, volgens ieder van hen, ook een politiek thema is. Daarnaast vertellen ze wat ze de komende periode willen bereiken in de politiek als ze opnieuw als Tweede Kamerlid worden gekozen op de verkiezingen van 17 maart.
Lees hier de interviews met Vera Bergkamp en Nevin Özütok
Kirsten van den Hul– woordvoerder emancipatie en onderwijs Partij van de Arbeid
Door Jantine van Lisdonk & Esther Wouters
Achtergrond en drijfveren
‘Een wereld waarin iedereen echt ten volle en veilig zichzelf kan zijn’, zegt Kirsten van den Hul stellig, ‘daarvoor ben ik vier jaar geleden de Tweede Kamer in gegaan’. Bevlogen: ‘Dit ligt aan de basis van mijn visie wat politiek zou moeten doen. Ik ben feminist en ik zet me in voor gelijke kansen voor iedereen. Als je dan inzoomt wie nog geen gelijke kansen heeft en waar er dus werk aan de winkel is, dan kom je ook uit bij de LHBTI+ gemeenschap. Er is al veel gedaan en bereikt, maar er moet ook nog veel gebeuren, bijvoorbeeld in het onderwijs. Ook bij geweld achter de voordeur of op straat maakt het uit wat je achtergrond is, van wie je houdt of wat je identiteit is. Daar wil ik me keihard voor inzetten: dat dit verandert en niet meer voorkomt.’
Successen
Het meest trots is ze dat ze samen met Vera Bergkamp en Nevin Ӧzütok de aanpassing van de Algemene Wet Gelijke Behandeling voor elkaar heeft gekregen, zodat transgender en intersekse personen beter beschermd zijn tegen discriminatie. ‘Ook de eerste stap die we hebben gezet in de aanpassing van artikel 1 van de Grondwet is bijzonder. Het meest eervolle als Kamerlid is als je kan werken aan de allerbelangrijkste wet en die kan verbeteren.’ Daarnaast vindt ze het belangrijk dat ze in bijna elk debat over onderwijs LHBT acceptatie en inclusie onder de aandacht brengt. Ze betrekt dit bij sociale veiligheid op scholen en ook bij de nieuwe wet op het burgerschapsonderwijs. ‘Onlangs werd een door mij ingediend amendement aangenomen, waardoor scholen niet alleen op papier maar ook daadwerkelijk moeten gaan zorgen dat anti-discriminatie op school de praktijk wordt. We weten gewoon dat het nu niet zo is.’
Voornemens
Als Van den Hul na de verkiezingen door mag als Kamerlid dan wil ze zich met stip inzetten voor het afronden van de Grondwetswijziging (red. na de verkiezingen is opnieuw een aanname van de Grondwetswijziging nodig in de Tweede en Eerste Kamer). Volgens haar leeft LHBTI+ emancipatie in de Tweede Kamer niet breed genoeg. ‘Er zijn veel politici die dit zien als een niche of iets waar je een passie voor moet hebben. Maar het gaat iederen aan. Zolang niet iedereen zichzelf kan zijn, is er wat mij betreft geen sprake van een geëmancipeerd Nederland. We zijn gewoon nog niet klaar.’
Sterker nog, ze ziet dat we soms stappen terug zetten en dat noemt ze frustrerend. Ze spreekt over een groeiende conservatieve beweging, ook internationaal. ‘In 2011 was ik Vrouwenvertegenwoordiger bij de Verenigde Naties. Ik schok dat daar vooral werd onderhandeld over behoud van genderlijkheid in de Verdragen in plaats van over vooruitgang. In Nederland zie je ook zo’n conservatieve ontwikkeling. Zo staat abortus weer ter discussie, terwijl we deze verworvenheid al heel lang hebben.’ Ze maakt zich erg zorgen over deze conservatieve beweging die morrelt aan de verworvenheden voor LHBTI+ mensen en vrouwen. ‘Rechtse politieke partijen zijn vooral instrumenteel in hun LHBTI+ agenda. Als ze het kunnen verbinden aan anti-islam dan vinden ze LHBTI+ belangrijk, maar dezelfde rechtse partijen werken niet mee aan voorstellen en wetswijzigingen van progressieve partijen die daadwerkelijk emancipatie van LHBTI+ mensen bevorderen. Het verankeren van de rechten van LHBTI+ mensen in de Grondwet is daarom heel belangrijk en niet alleen symbolisch.’
‘Een wereld waarin iedereen echt ten volle en veilig zichzelf kan zijn’, zegt Kirsten van den Hul stellig, ‘daarvoor ben ik de Tweede Kamer in gegaan’.
Aandacht voor bi+
Van den Hul ziet in de Tweede Kamer nog weinig bewustzijn over bi+ mensen. Zo komt seksueel geweld en geweld achter de voordeur meer voor bij bi+ mensen dan lesbische vrouwen en homo mannen. Ze ziet dat er veel vooroordelen zijn over geweld achter de voordeur en dat de aanpak niet uitgaat van verschillende oorzaken en specifieke groepen mensen. Dat geldt ook voor LHBTI+. ‘Er wordt nog homogeen over LHBTI+ gesproken alsof het één groep is en dat doet geen recht aan de hele breedte van alle letters. Bi+ mensen hebben specifieke problemen en dat heeft specifieke aandacht nodig.’ Nog steeds wordt er soms gesproken over ‘homo-emancipatie’ en dat is te kort door de bocht.
Meegeven
Wat wil Van den Hul alle bi+ mensen meegeven? ‘Ik vind het heel belangrijk om hulp te zoeken als je die nodig hebt, bijvoorbeeld als je te maken hebt met geweld. Angst en schaamte is een nare en verlammende mix. Ik gun iedereen om schaamte en angst te overwinnen. Wees niet bang. Je staat er echt niet alleen voor. Zie mij als een bondgenoot aan je zij.’
Noot: In het recente Tweede Kamerdebat over geweld achter de voordeur op 18 februari hebben Kirsten van den Hul en Vera Bergkamp een motie ingediend gericht op bi+. In deze aangenomen motie deden ze aan de regering het verzoek voor meer onderzoek naar de situatie van geweld achter de voordeur van bi+ vrouwen en een verkenning naar de mate van bi+ inclusieve preventie, seksuele vorming en hulpverlening.
