Queer genoeg: Onderzoek naar de verbinding van bi+ mensen met lhbti+, transgender en bi+ gemeenschappen

Queer genoeg: Onderzoek naar de verbinding van bi+ mensen met lhbti+, transgender en bi+ gemeenschappen

door | 25 januari 2023 | community, onderzoek

Daphne is projectmedewerker bij Bi+ Nederland en schreef voor de afronding van haar opleiding Politicologie haar Masterscriptie over de ervaringen van bi+ personen in lhbti+, transgender en bi+ gemeenschappen.

In 2022 schreef ik mijn Masterscriptie voor de afronding van mijn opleiding Politicologie en mijn stage bij Bi+ Nederland. In mijn onderzoek stelde ik de volgende vragen: In hoeverre voelen bi+ mensen zich verbonden met lhbti+, transgender en bi+ gemeenschappen? Hoe groot is de rol van de heteroseksuele en monoseksuele norm hierin en hoe beïnvloed dit het welzijn van bi+ mensen?

Door Daphne Hermsen

Queer genoeg: Onderzoek naar de verbinding van bi+ mensen met lhbti+, transgender en bi+ gemeenschappen


Uit eerder onderzoek is gebleken dat verbinding met een gemeenschap positieve gevolgen kan hebben voor het welzijn van gestigmatiseerde groepen, zoals bi+ mensen, omdat dit minderheidsstress kan verlichten. Echter, veel bi+ mensen vinden het moeilijk om een gemeenschap te vinden waar zij zichzelf kunnen zijn en waar hun bi+ oriëntatie wordt verwelkomd. Het bestaan van bi+ oriëntaties wordt nog veel ontkend, zowel in heteroseksuele als in lhbti+ gemeenschappen. In veel lhbti+ gemeenschappen heerst namelijk nog de monoseksuele norm, ofwel de verwachting dat iedereen slechts op één gender valt en dus hetero of homo is. Hierdoor worden bi+ mensen vaak uitgesloten en uitgewist in deze gemeenschappen. Veel bi+ mensen hebben daarom behoefte aan bi+ specifieke gemeenschappen, maar deze blijken voor velen nog moeilijk te vinden.

interviews en enquêtes

Om te onderzoeken wat de ervaringen van bi+ mensen in verschillende gemeenschappen zijn, heb ik vier bi+ mensen geïnterviewd en een enquête uitgezet in zes landen (Nederland, België, Luxemburg, Duitsland, Frankrijk en Verenigd Koninkrijk). In deze interviews en enquêtes stelde ik bi+ mensen vragen over hun ervaringen met verbinding en inclusie in lhbti+, transgender en bi+ gemeenschappen.

Resultaten van mijn onderzoek laten zien dat de heteroseksuele en monoseksuele norm een negatieve invloed hebben op het welzijn van bi+ mensen. Resultaten laten ook zien dat verbinding met gemeenschappen hierin een belangrijke verlichtende rol kan spelen. Dit wordt versterkt wanneer een gemeenschap een ‘safe space’ is, waar bi+ mensen zichzelf kunnen zijn zonder lastig gevallen of uitgesloten te worden. De safe space biedt dan bescherming tegen dominante normen, zoals de heteroseksuele en monoseksuele norm. Antwoorden van bi+ mensen in de enquêtes en interviews laten zien dat zij lhbti+ gemeenschappen vaak niet als een safe space ervaren, vanwege de aanwezigheid van de monoseksuele norm. Deze norm uit zich onder andere door aannames en beschuldigingen rondom ‘queer genoeg’ zijn of ‘doorgaan voor hetero’. Vooral bi+ mensen in ogenschijnlijk heteroseksuele relaties ervaren veel uitsluiting in lhbti+ gemeenschappen. Lhbti+ gemeenschappen voelen daardoor nog vaak als homo/lesbische gemeenschappen, geven zij aan.

‘Belangrijk voor gemeenschappen is dus om een safe space te creëren die de diversiteit van de queer gemeenschap reflecteert, waar bi+ mensen vrij zijn om zichzelf te zijn en te uiten, zonder aannames, oordelen en exclusie.’


Omdat transgender gemeenschappen vaker buiten binaire normen treden, kunnen zij een safe space bieden voor bi+ mensen. Naast het doorbreken van normen rondom gender kan dit namelijk ook ruimte bieden voor bi+ oriëntaties.

Verder hebben bi+ mensen behoefte aan meer bi+ rolmodellen en gemeenschappen en een meer divers beeld van lhbti+ gemeenschappen.

Belangrijk voor gemeenschappen is dus om een safe space te creëren die de diversiteit van de queer gemeenschap reflecteert, waar bi+ mensen vrij zijn om zichzelf te zijn en te uiten, zonder aannames, oordelen en exclusie. De nadruk ligt dan op dat er niet één manier is om queer te zijn. Bi+ mensen zijn ‘queer genoeg’.

Wil je meer weten over mijn Masterscriptie, mail dan naar daphne@biplus.nl.

Zien zonder schaamte

Zien zonder schaamte

door | 22 januari 2023 | community, empowerment, man

Veel verhalen van mannen met biseksuele gevoelens gaan over liefde, seksuele aantrekking, lust, woede en schaamte. Op hun reis naar zelfacceptatie is het doorzien van schaamte een belangrijke sleutel.

Robbert Nijziel is Bi+ coach voor mannen. Eind 2020 introduceerde hij zijn 8 stappenmodel, waar hij in zijn coachpraktijk mee werkt. Dit ervaringsmodel kan jou inspiratie geven voor hoe je jouw bi+ zijn een plek geeft in alle relaties in je leven.

Uit het grote Bi+ onderzoek blijkt dat Bi+ mannen meer dan vrouwen negatieve opvattingen hebben over hun eigen seksuele oriëntatie. Deze negatieve opvattingen uiten zich vaak in de vorm van een negatief zelfbeeld. Vaak komt hier ook schaamte om de hoek kijken. Schaamte vertelt je dat je de afkeuring van jezelf bevestigd ziet in de ogen van de buitenwereld. Het wijst ons vaak op wat we niet van onszelf mogen zijn. Veel biseksuele mannen ervaren dit in meer of mindere mate.

Daarom gaat deze blog over schaamte: wat is het, hoe schiet het wortel, waarom lopen sommige mannen erin vast en wat is de sleutel om je ervan los te maken. En eigenlijk gaat deze blog daarmee ook over hoe een seksuele voorkeur die afwijkt van de standaardnorm een geschenk kan worden als je leert zien zonder schaamte.

Je schaamt je…wat zegt dat?
Schaamte gaat over de behoefte en het verlangen OK te zijn in de ogen van de ander. De vraag is: laat ik mijzelf aan de ander zien zoals ik ben? Het heeft dan ook met ogen te maken. Schaamte is ontstaan doordat de ander met zijn ogen iets gezien heeft, waar je jezelf ongemakkelijk bij voelt.

‘Toen mijn vrouw ontdekte dat ik naar mannenporno keek schaamde ik me zo, dat ik niet wist hoe snel ik weg wilde, maar ik kon nergens heen….’ (Tom, 32 jaar)*

Het heeft te maken met zien en gezien worden. Het is een gezonde emotie die in de intimiteit van het contact met de ander om respect en grenzen vraagt. Het gaat over angst (‘blijf ik erbij horen?’) en over autonomie (‘mag ik mezelf zijn en mag ik mezelf laten zien?’). Er is niet te kiezen tussen mezelf zijn én erbij horen. Je hebt nu eenmaal het verlangen om erbij te horen én om jezelf te zijn.

Schaamte is een beweging naar boven
De ervaring van schaamte is het gevoel te kijk te staan op een moment dat we er niet aan toe zijn bekeken te worden. Schaamte is een kwestie van opklimmen. Misschien voelde je je betrapt. In de ogen van de ander(en) om je heen vond je geen bedding, geen greintje veiligheid, geen genade. In je lijf blijven was geen optie meer. Je bekken, je buik en zelfs je hart werden door schaamte onveilige plekken. Het liefst trok je je helemaal terug uit je eigen lichaam. Maar dat bleek niet zo simpel. Het wegvluchtende bloed, straalde als nooit tevoren in je gezicht.

‘Als ik op straat loop naast m’n vriendin en ik vang een blik van een andere man die wat langer blijft hangen, dan wil ik het liefst verdwijnen. Mijn lijf wordt dan vreemd voor me’ (Ronald, 44 jaar)*

Schaamte schiet wortel en wordt meteen bedekt
Schaamte is een verbazingwekkende emotie. Ze springt bliksemsnel tussen jezelf en de ander. Ogen van anderen die afstandelijk en beoordelend kijken, kunnen een vergiftigende schaamte oproepen: de ander is bepalend en jouw eigenheid verdwijnt.

Het moment zet je vast in een haast ondraaglijk gevoel van naakt zijn en veroorzaakt een ketting van lichamelijke reacties. Daarom is het ook niet zo verwonderlijk dat kleine jongens, pubers en jonge mannen, die dit gevoel één of meerdere keren hebben ervaren, besluiten dat ze dit nooit meer willen voelen.

‘In de aanloop naar mijn burn out, waren alcohol en junkfood mijn vrienden. Nu weet ik dat ik mijn gevoelens voor mannen hiermee verdrong’ (Theo, 52 jaar)*

Angst en eenzaamheid valt er overheen

Vanuit schaamte ga je kanten van jezelf verhullen en verheimelijken. Ongewild ondermijn je daarmee jezelf. Datgene wat je in de schaduw zet, haalt je uit je kracht. Je bent niet in staat meer om vol van het leven te genieten. Wat in eerste instantie een beveiliging lijkt, leidt tot een nieuwe angst: de angst om ontdekt te worden. Deze angst verraad je in je blik, je ademhaling en spanning in je lijf. En deze angst maakt eenzaam. Eenzaam en alleen.

‘Ik heb me tijdens mijn huwelijk zo eenzaam gevoeld. Ik deed er alles aan zodat niemand het zou ontdekken’ (Rob, 38 jaar)*

Opnieuw tevoorschijn komen is een eerste stap
De ogen van de ander, vroeger beoordelend met een vernietigende uitwerking op jouw eigenheid, blijken in een veilige setting juist de schaamte te kunnen helen. Wanneer de schaamte getuigenis krijgt, wordt het gemakkelijker om met deze gevoelens en met jezelf te zijn. Een veilige bedding, waarin onthuld gaat worden wat verborgen was, is daarin een eerste vereiste.

‘ik voelde me zo gesteund doordat we rug aan rug zaten en ik voor het eerst mijn verhaal kon doen, zonder je direct aan te hoeven kijken’ (Tom, 32 jaar)*

De ogen van anderen een plek geven
Schaamte heeft altijd te maken met de ogen van de ander, wie die ander ook is. Als jouw ogen besmet zijn met de ogen van anderen, dan ligt daar ook de sleutel voor de oplossing. Een opstelling helpt om de ogen van anderen een plek te geven.

Hij vertelt hoe schaamte zijn leven beheerst. Hoe zoveel mensen naar hem keken. De gemeenschap van het dorp waar hij is geboren, zijn vader die hem straf gaf als hij iets verkeerds deed en zijn beste vriend die hem onder de douche tijdens voetbal te kijk zette voor het hele elftal. In de oefening krijgen de ogen van de dorpsgemeenschap, zijn vader en zijn beste vriend en zijn voetbalteam een eigen plek… Hijzelf heeft ook een plek.

Bij het zien van al die ogen daalt er zichtbaar een rust in zijn lijf maar beneden. Hij draait naar zichzelf en zegt: ‘Pas nu kan ik zonder schaamte naar mezelf kijken: wat ben ik eigenlijk een mooi mens en ik hou van mannen én vrouwen tegelijk’ (Theo, 52 jaar)*

Zonder schroom verder
Het doorzien van schaamte is een belangrijke stap naar zelfacceptatie van biseksuele mannen. Ik hoop dat de ervaringen van andere mannen in deze blog herkenning bij je oproepen en dat je nieuwsgierig wordt naar wat jij kan doen om de vernietigende werking van schaamte aan te pakken. Dit maakt de weg vrij om jouw vorm van biseksualiteit te gaan leven. Vrij, vol en in verbinding met de mensen die je lief hebben.

Bij het opstellen van deze blog heb ik naast mijn eigen ervaring, geput uit meerdere bronnen.
Wil je meer weten, raadpleeg dan::
• Schaamte, zonder schroom en gene verder van Stephan Konrad Niederwieser
• Schaamte, uit Passe-partout van Wibe Veenbaas en Morten Hjort, Phoenix Opleldingen
• Lust en Littekens van Herman Cools, zoektocht naar een eigen plek van mannen die van mannen houden

* De ervaringen die de mannen delen in dit artikel zijn geanonimiseerd om herkenbaarheid te voorkomen


Noot van de redactie: Robbert heeft het in deze blog over bi mannen en biseksualiteit omdat hij in zijn praktijk vooral mannen tegenkomt die deze woorden gebruiken om hun situatie aan te duiden. Bi+ is de verzamelterm voor iedereen die op meer dan één geslacht of gender valt. ‘Bi’ en ‘biseksualiteit’ worden veelal ingezet om een identiteit aan te duiden. De definitie van ‘bi’ en ‘biseksualiteit’ is wisselend. Vaak worden deze woorden begrepen als 50/50 – m/v, maar in de praktijk ligt het zelden zo scherp.

dit was de International Bisexuality Research Conference 2022

dit was de International Bisexuality Research Conference 2022

door | 30 oktober 2022 | community, internationaal, onderzoek

Lika Brinkman zet zich als vrijwilliger bij Bi+ Nederland in voor onderzoek gerelateerde taken. Terwijl velen van ons aanwezig waren bij de Bi+ Dag, bezocht Lika de International Bisexuality Research Conference. 

Zaterdag 24 september vond de International Bisexuality Research Conference plaats, de jaarlijks terugkerende online conferentie georganiseerd door de Bisexual Research Group. Tijdens de conferentie kwamen onderzoekers over heel de wereld hun onderzoek rondom bi+ presenteren. Daarnaast kregen ook bi+ activisten de ruimte om ervaringen en verhalen te delen.

Door Lika Brinkman

Niet slechts óver bi+ mensen, maar vooral mét en dóór bi+ mensen.


De conferentie had een goed gevuld programma, van 9.30 uur ’s morgens tot 22.00 uur ’s avonds, met meer dan 60 sprekers. Verspreid over de hele dag waren er meer dan 500 bezoekers uit vijf verschillende continenten aanwezig. De combinatie van presentaties over onderzoek met daarin een focus op theorie en data, en het horen van verhalen over geleefde ervaringen van bi+ mensen maakte dat dit een conferentie was waar onderzoek en praktijk bij elkaar kwamen. Er werd niet slechts gesproken óver bi+ mensen, maar vooral ook mét en dóór bi+ mensen.

Een mooie weerspiegeling

De conferentie bestond uit zes rondes aan panels, afgewisseld met 5 rondes voor keynote sprekers. De onderwerpen van de panels en keynotes waren zeer divers. Zo ging het over representatie in de media, geschiedenis, zichtbaarheid, gemeenschap, mentale gezondheid, politiek en activisme, relaties en monogamie, mannelijkheid, en onderzoekspraktijken. Wat mij opviel in het taalgebruik, is dat veelal de term ‘bi+’ werd gebruikt. In de presentaties werd ook veel gesproken over verschillende seksuele identiteiten binnen de koepelterm ‘bi+’, zoals biseksualiteit, queer en panseksualiteit. Verder was het mooi om te zien dat in veel presentaties aandacht werd besteed aan kruisende identiteiten (intersectionalities) en onderbelichte groepen binnen de bi+ gemeenschap, zoals bi+ mensen van kleur, bi+ mensen die religieus zijn, en bi+ mannen. Tot slot was er een interessante scheiding te zien tussen onderzoekers die meer een focus hadden op het definiëren van biseksualiteit, en onderzoekers die argumenteerden tegen dit hokjes denken. De diversiteit aan sprekers, thema’s en perspectieven zorgden ervoor dat het geen eenzijdige conferentie was, wat ook een mooie weerspiegeling is van de bi+ gemeenschap als diverse gemeenschap.

Ik neem jullie graag mee in een aantal uitspraken die mij zijn bijgebleven van enkele presentaties die ik heb bijgewoond. Om te beginnen bij de eerste keynote spreker, Hafsa Quereshi (bi+ activist bij Stonewal, VK) die diens ervaring en verhaal met ons deelde. Een van hun uitspraken die mij is bijgebleven is dat “niemand hoeft te hebben geleden of te lijden om te mogen zijn wie ze zijn, en om zich hiervoor uit te spreken”. Deze uitspraak is bij mij blijven hangen omdat het een belangrijke herinnering is dat iedereen unieke ervaringen heeft, en dan elke ervaring even belangrijk is. Hoe ‘moeilijk’ of ‘makkelijk’ iemand het heeft (gehad) , hoeft hierin geen rol te spelen.

‘Niemand hoeft te hebben geleden of te lijden om te mogen zijn wie ze zijn, en om zich hiervoor uit te spreken’


Hierna heb ik de presentatie van Dr. Zori Paul (onderzoeker Marquette University, VS) bijgewoond, die vertelde over haar onderzoek naar bi+ vrouwen van kleur en micro-bevestigingen (micro-affirmations). Deze micro-bevestigingen zijn kleine uitspraken en gebaren waarmee iemands identiteit bevestigd wordt, die opeengestapeld een groot positief effect kunnen hebben op de ontvanger ervan. Een voorbeeld hiervan is bijvoorbeeld bij het vragen naar iemands relatiestatus, te vragen of die persoon een partner heeft, in plaats van een vriendin of vriend. Uit Zori haar onderzoek bleek dat de internalisering van bi-negativiteit kan verminderen als mensen onderdeel zijn van een gemeenschap waarin bewust en expliciet rekening gehouden wordt met de inclusie en erkenning van bi+ seksualiteiten.

De dag sloot ik af met de presentatie van keynote spreker Dr. Rosie Nelson (onderzoeker University of Bristol, VK), over ‘bi-privilege in passing’. Er wordt vaak aangenomen dat bi+ mensen het ‘privilege’ hebben om door te kunnen gaan als heteroseksueel (passing), waardoor zij de discriminatie en stigmatisering kunnen vermijden waar homoseksuele mensen mee te maken hebben. Rosie betoogde dat dit op geen enkele manier een privilege is. Het laat juist zien hoe machtsstructuren zoals de heteroseksuele norm en de monoseksuele norm ervoor zorgen dat de legitimiteit van bi+ seksualiteiten niet wordt erkend. Rosie eindigde met de boodschap dat deze machtsstructuren het echte probleem zijn, en dat die doorbroken moeten worden: “vecht naar boven, niet naar benden”.

Dit was slechts een greep van de verschillende onderwerpen die aan bod zijn gekomen tijdens de conferentie. Voor diegenen die graag meer willen weten over de panels en de sprekers heb ik goed nieuws. Alle opgenomen panels en keynotes zijn terug te kijken via het YouTube kanaal van The Bisexual Research Group. Houd hun website in de gaten voor updates. Op de website is ook meer informatie te vinden over het programma en de sprekers.

Terugblik op de Bi+ Dag 2022

Terugblik op de Bi+ Dag 2022

door | 22 oktober 2022 | community

bi+ dag 2022:

1 van 1 miljoen

Een primeur: de allereerste offline Bi+ Dag! Op zaterdag 24 september verzamelden zich een honderdtal deelnemers bij DUS in Utrecht voor een dag vol workshops, ontmoetingen, en herkenning. Sara schreef een kort verslag over de dag zelf.

Een primeur: de allereerste offline Bi+ Dag! Op zaterdag 24 september verzamelden zich een honderdtal deelnemers bij DUS in Utrecht voor een dag vol workshops, ontmoetingen, en herkenning. Sara schreef een kort verslag over de dag zelf.

Het regenachtige weer zorgde voor een lange binnenkomst; (regen)jassen ophangen, workshoptickets halen, en lange kennismakingsgesprekken met koffie. Ook niet vreemd dus dat er bij de check-in tijdens de opening antwoorden zoals ‘doorweekt’ en ‘koud’ verschenen. Qua emoties waren mensen enthousiast maar vonden sommigen het ook wel spannend. Na een openingswoord van directeur Barbara Oud nam dagvoorzitter Tirsa With het over.

Het regenachtige weer zorgde voor een lange binnenkomst; (regen)jassen ophangen, workshoptickets halen, en lange kennismakingsgesprekken met koffie. Ook niet vreemd dus dat er bij de check-in tijdens de opening antwoorden zoals ‘doorweekt’ en ‘koud’ verschenen. Qua emoties waren mensen enthousiast maar vonden sommigen het ook wel spannend. Na een openingswoord van directeur Barbara Oud nam dagvoorzitter Tirsa With het over.

Met een positieve en energieke insteek startte Tirsa met het panel van de dag. Het panel ging over diverse ervaringen van bi+ personen, in dit geval de ervaringen van Nicole Römer, Marischka Verbeek, Laurens Zevenbergen, en Robbert Nijziel.

Met een positieve en energieke insteek startte Tirsa met het panel van de dag. Het panel ging over diverse ervaringen van bi+ personen, in dit geval de ervaringen van Nicole Römer, Marischka Verbeek, Laurens Zevenbergen, en Robbert Nijziel.

 Er kwamen veel verschillende onderwerpen aan bod: wat je positief vindt aan bi+ zijn, maar ook waar je tegenaanloopt. De panelleden praatten heel open, gaven ook advies aan het publiek, en beantwoordden vragen. Na afloop gaven veel deelnemers aan dat ze zich konden vinden in het panel, soms tot (positieve) ontroering toe.

Er kwamen veel verschillende onderwerpen aan bod: wat je positief vindt aan bi+ zijn, maar ook waar je tegenaanloopt. De panelleden praatten heel open, gaven ook advies aan het publiek, en beantwoordden vragen. Na afloop gaven veel deelnemers aan dat ze zich konden vinden in het panel, soms tot (positieve) ontroering toe.

Na een korte koffiepauze startte de eerste workshopronde. Deze bestond uit de volgende workshops: newbi+, polyamorie, toegankelijkheid, bi+ mannelijkheid, en diversiteitskaarten. Velen kozen voor de workshop polyamorie, en er zat ook een grote groep bij de newbi workshop. “Ik vond het fijn om voor het eerst bi+ mensen te ontmoeten” zei één van de deelnemers over de newbi workshop. Bij de workshop toegankelijkheid creëren leerde één deelnemer dat “toeganklijkheid niet alleen gaat over de locatie van event”.

Na een korte koffiepauze startte de eerste workshopronde. Deze bestond uit de volgende workshops: newbi+, polyamorie, toegankelijkheid, bi+ mannelijkheid, en diversiteitskaarten. Velen kozen voor de workshop polyamorie, en er zat ook een grote groep bij de newbi workshop. “Ik vond het fijn om voor het eerst bi+ mensen te ontmoeten” zei één van de deelnemers over de newbi workshop. Bij de workshop toegankelijkheid creëren leerde één deelnemer dat “toeganklijkheid niet alleen gaat over de locatie van event”.

Op de workshopronde 1 volgde meteen de lunch. De locatie DUS had een uitgebreid aanbod met o.a. vegetarische worstenbroodjes. Ook wisten veel deelnemers de stand van Savannah Bay, de feministische boekenwinkel van Utrecht, te vinden. Omdat het zo gezellig was, moesten sommige deelnemers zich haastten naar de volgende workshopronde.

De newbi+ workshop keerde terug in deze ronde, vergezeld door vier andere workshops: shibari (touwenbondage), bi+:de basis, improviseren, en grenzen stellen. Vooral bij shibari bleven deelnemers lang hangen. Bij bi+: de basis hadden veel deelnemers naast vragen ook suggesties voor Bi+ Nederland. Bij de improversen workshop kwam iedereen sneller los dan verwacht. Tijd voor de sluiting van de dag.

De newbi+ workshop keerde terug in deze ronde, vergezeld door vier andere workshops: shibari (touwenbondage), bi+:de basis, improviseren, en grenzen stellen. Vooral bij shibari bleven deelnemers lang hangen. Bij bi+: de basis hadden veel deelnemers naast vragen ook suggesties voor Bi+ Nederland. Bij de improversen workshop kwam iedereen sneller los dan verwacht. Tijd voor de sluiting van de dag.

Tijdens de check-in bij de afsluiting vond men de dag ‘inspirerend’, ‘leerzaam’, ‘gezellig’. Daarnaast gaf het publiek ook aan veel fijne mensen ontmoet te hebben, en dat de dag eigenlijk te kort was! Illustrator Jessy Wong heeft de dag nog samengevat in een illustratie met enkele mooie quotes zoals ‘ik voel me hier gezien, ik kan zijn wie ik ben’. Ik sluit me aan bij de volgende zin uit de mentimeter: ‘voor herhaling hervatbaar’.

Tot volgend jaar!

Gender Is Geen Ding: Beatrice, 25 jaar, (zij/haar), panromantisch en demiseksueel

Gender Is Geen Ding: Beatrice, 25 jaar, (zij/haar), panromantisch en demiseksueel

door | 23 mei 2022 | community, empowerment

Op 24 mei is het ‘Panromantic and Pansexual Awareness Day’, een dag om de zichtbaarheid en diversiteit van pan mensen te vieren. Panseksuele en/of panromantische mensen zijn een groot onderdeel van de bi+ gemeenschap en panseksualiteit is een op zich zelf staande niet monoseksuele identiteit; pan mensen vallen namelijk niet op maar één gender. Voor hen geldt: #GenderIsGeenDing

Door Sara Verlee

Dit jaar zet Bi+ Nederland verschillende pan mensen in het zonnetje door vanaf 17 mei elke dag een interview met een pan persoon te delen. Vandaag is dat:

Beatrice, 25 jaar, zij/haar, panromantisch en demiseksueel


Beatrice is 25 jaar en is voor haar studie van Italië naar Nederland verhuist. Nu woont ze al een tijdje in Amsterdam en is zij onderzoeker. Ze is ook heel actief bij de organisatie VU Pride, die zich inzet voor lhbti+ studenten en medewerkers van de Vrije Universiteit in Amsterdam. Ze is panromantisch en demiseksueel.

Wat maakt jou blij om panromantsich te zijn?

Ik vind veel mensen gewoon leuk of interessant, hun gender maakt mij helemaal niet uit. Ook heb ik de tijd heb genomen om dit uit te zoeken over mijn seksualiteit.

En hoe zie je de link tussen panromantisch zijn en demiseksueel?

Omdat ik dus de tijd heb genomen om mijn seksuele en romantische oriëntatie nader te onderzoeken. Ik wist eerst bijvoorbeeld niet dat aseksualiteit een spectrum is, waar demiseksueel een onderdeel van is. In daten had ik weinig interesse, nog minder zelfs in seks of seksueel contact. Ik moet echt dingen gemeen hebben met mensen en dat vond ik alleen terug in vrienden, niet mijn dates. Ook heb ik heel lang een soort connectie met mijn lichaam gemist.

‘Ik vind veel mensen gewoon leuk of interessant, hun gender maakt mij helemaal niet uit. Ook heb ik de tijd heb genomen om dit uit te zoeken over mijn seksualiteit.’


Pas toen ik bij VU Pride kwam en in Amsterdam ging wonen, had ik ruimte om alles over mijzelf te ontdekken. Er is hier een grote queer community die natuurlijk niet altijd even geweldig is maar de open houding hier voelt al een stuk beter dan waar ik vandaan kom. En juist mijn vrienden hier hebben ervoor gezorgd dat ik begreep dat mijn connectie met mijn lichaam niet kapot is, maar juist onderdeel van mijn seksualiteit. Ik voel alleen seksuele aantrekking tot mensen die ik heel goed ken; dit kan emotioneel of intellectueel zijn, zolang er maar een connectie is, dat ik de persoon kan vertrouwen, voordat er iets van aantrekkingskracht is.

Draag je jouw panromantische voorkeur ook uit?

Zeker! Ik ben heel open over het feit dat ik panromantisch ben, vooral omdat ik het gevoel heb dat er zowel binnen of buiten veel bi/pan erasure plaatsvindt*. Tijdens mijn puberteit vond ik dat echt lastig. Ik draag veelal masculiene kleding en zag mijzelf als hetero tot mijn 20e. Mensen maakten dus aannames op basis van mijn kledingstijl over mijn seksuele oriëntatie, en dachten vaak dat ik lesbisch was. Laat ik voorop stellen dat er niks mis mee is om lesbisch te zijn, maar in mijn geval klopte dat natuurlijk niet. Het probleem is dat iemand zo’n aanname doet, ik vind gewoon dat iedereen zich met diens eigen zaken moet bemoeien!

En hoe voel je je over 24 mei?

Er zijn zoveel data die belangrijk zijn, dus als ik het niet vier, is dat omdat ik het vergeten ben! Het is natuurlijk een kans om mensen er aan te herinneren wat er nog moet gebeuren aan lhbti+ emancipatie. Denk dus aan bi+ erasure, die super aanwezig is maar niet altijd gezien wordt als iets belangrijks. Het is erg jammer omdat erasure letterlijk is dat mensen je niet zien, jouw bestaan letterlijk niet erkennen. Natuurlijk spelen er andere problemen bij andere letters in de lhbti+ gemeenschap, die wel vaak erkend worden. Maar bij bi+ mensen is het vaak ‘je bent nep, je bestaat niet’. Ook grijp ik ook deze momenten aan de aseksuele gemeenschap uit te lichten, omdat zij ook vaak deze erkenning niet krijgen.

*) bi/pan/bi+ erasure is de neiging om bi+ seksualiteit – in de geschiedenis, de academische wereld, de nieuwsmedia en andere primaire bronnen, maar ook bij iemand persoonlijk – te negeren, verwijderen, verdraaien of opnieuw uit te leggen. In zijn meest extreme vorm kan bi+ erasure de overtuiging omvatten dat bi+ seksualiteit zelf niet bestaat.