Chel (die/diens) is genderfluid/non-binair, neptunic en aceflux. Die werkt als redacteur, leest graag 100+ boeken per jaar en schrijft daarnaast veel in diens vrije tijd.
Het aseksuele spectrum
Op mijn veertiende realiseerde ik me dat er mensen waren die werkelijk lust voelen naar andere mensen. Ik dacht altijd dat het iets was wat ze in films lieten zien om het spannender te maken. Op mijn zestiende kwam ik voor het eerst uit de kast, toen als biseksueel. Ik had namelijk nog in mijn hoofd zitten: ik voel nul lust naar mannen en nul lust naar vrouwen, dat is evenveel, dus ben ik biseksueel. Pas een paar jaar daarna is de realisatie en ontdekking bij mij pas echt gekomen en kwam ik uit de kast als biromantisch en aseksueel, wat later veranderde in neptunic en ace flux. Neptunic betekent dat ik op nonbinaire mensen en op vrouwen val. Ace flux betekent dat ik verandering binnen mijn seksualiteit ervaar op het aseksuele spectrum.
Voor veel mensen is het lastig voor te stellen hoe je je aangetrokken tot iemand kan voelen als je geen lust voelt naar die persoon. Voor mij is het gewoon dat wanneer ik nadenk over de mensen op wie ik verliefd word, dan is dat puur romantisch en speelt lust daar geen rol in. Lust speelt nooit een rol in de relaties die ik zoek. Voor mij gaat het om met wie ik oud zou willen worden en dan denk ik aan een vrouw of nonbinair persoon.
In eerste instantie toen ik een label koos op mijn zestiende dacht ik: ‘Dit is het. Dit is nu mijn label, dit is wie ik ben en welk hokje ik inzit.’ Inmiddels hecht ik minder waarde aan labels. Ik gebruik het meer omdat het makkelijker is voor andere mensen om te begrijpen wat ik bedoel.
‘Lust speelt nooit een rol in de relaties die ik zoek’
Aansluiting vinden in gemeenschappen
Op het werk, maar ook in sommige queer spaces, let ik soms op hoe open ik ben. Er zijn sommige queer spaces die super seksueel zijn. Daar staat lust centraal. Sommige clubs en shows zijn bijvoorbeeld heel gefocust op het laten zien van queer seksualiteit. Ik vind dat een mooi onderdeel van de queer gemeenschap, maar ik voel me daar soms wel minder welkom. Ik kom al snel het gevoel tegen dat wanneer je geen lust ervaart, je er niet echt thuishoort. Dat is soms verwarrend en vervreemdend. Ik voel me dan een vreemde eend in de bijt en een uitzondering op de regel, waardoor ik me geen onderdeel van een gemeenschap voel.
‘Ik voel me soms de vreemde eend in de bijt’
Ook binnen de bi+ gemeenschap vinden mensen het soms moeilijk te begrijpen. Sommige mensen geloven dat de bi+ gemeenschap alleen om biseksualiteit gaat. Als je het lust gedeelte niet ervaart, dan ben je dus niet echt bi en hoor je er niet thuis. Dat maakt het soms lastig om als biromantisch aseksueel persoon aansluiting te vinden.
Dit terwijl ik openheid juist ook een mooi aspect vind van de bi+ gemeenschap. Het mooie aan bi+ voor mezelf vind ik dat het als een verademing voelt om niet constant bezig te zijn met ‘oh ik vind deze persoon leuk en die is dit gender dus wat betekent dat dan voor mij’. Dat zou belemmerend voelen voor mij als bi+ persoon. Ik heb ook het idee dat binnen de bi+ gemeenschap er veel variatie is in genders en gender presentatie. Er is geen gouden standaard waardoor iedereen wat vrijer kan zijn en zich kan presenteren zoals ze willen zonder dat er een bepaalde rem op zit.
‘De openheid vind ik zo mooi aan bi+’
Representatie
Tijdens mijn coming out, wat vaak een verwarrende periode is, hielp het niet dat er geen rolmodellen waren. Waar je met heteroseksualiteit, homoseksualiteit en biseksualiteit mensen in de publieke sfeer hebt die daar openlijk voor uitkomen, is dat bij aseksualiteit eigenlijk nooit. Ik had het idee dat ik de enige rare persoon was die dit probleem ervaarde. Ik zag het toen ook nog als een probleem, in plaats van een seksualiteit. Ik had een gevecht in mijn hoofd en stelde mezelf vragen als ‘wat als het zo is dat ik gewoon een hormoon onbalans heb die ik kan oplossen met een pilletje?’ of ‘wat als het door trauma komt?’. Toen ik daar verder over ging nadenken realiseerde ik me dat het zo niet zit, het is bij mij altijd al zo geweest. Het had mij enorm geholpen als er representatie was geweest zodat ik had geweten dat er meer mensen zijn zoals ik. Juist daarom ben ik er in mijn dagelijks leven heel open over. Ik hoop dat het kan helpen voor mensen met een gelijksoortige ervaring om mij te ontmoeten en dit van mij te horen.
Queer genoeg
Wat voor mij heel erg heeft geholpen in het ontdekken van mijn queer identiteit en wat queer zijn precies voor mij betekent, was het omgaan met andere queer mensen. Zelfs als hun ervaringen niet exact hetzelfde zijn, helpt het heel erg bij het begrijpen dat we allemaal anders zijn maar wel allemaal onderdeel van dezelfde gemeenschap. Dat voelt heel krachtig. Door me te omringen met queer vrienden heb ik mijn eigen verwelkomende queer space gecreëerd.
Er is niet één manier om queer te zijn en er is geen juiste manier om queer te zijn. Mensen binnen de queer gemeenschap die dat wel denken, daar moet je nooit naar luisteren. Ik heb het als aseksueel persoon ervaren dat je buiten de lhbt gemeenschap staat en ik heb het als nonbinair persoon ervaren dat je door sommige transmensen niet wordt geaccepteerd. Je hebt altijd mensen in een groep die vinden dat andere mensen niet queer genoeg zijn. Je bent gewoon queer en er is niet zoiets als queer genoeg moeten zijn.
‘Er is niet één manier om queer te zijn en er is geen juiste manier om queer te zijn’
Meer weten over aseksualiteit? Kijk dan op de website van de Nederlandse Organisatie Aseksualiteit www.aseksualiteit.nl!
