Het accepteren van je eigen bi+ gevoelens en ervaringen gaat vaak wat makkelijker als je dat deel van jezelf kunt herkennen in boeken, films, muziek, kunst en tv-series. In deze rubriek vertellen de bi+ redacteuren van dit blog over hun mediale en culturele ankerpunten. Deze keer: Marijn over Sense8.
De eerste TV-serie die ik ooit van voor tot achter in één ruk heb gebinged, is Sense8 op Netflix.
Acht mensen van over de hele wereld raken mentaal aan elkaar verbonden, waardoor ze zintuiglijke waarnemingen, vaardigheden en gevoelens met elkaar kunnen delen, en elkaar kunnen bezoeken. In het begin van de serie komen deze acht “sensates” er met vallen en opstaan achter wat dit betekent voor hun leven, en gaandeweg leren ze hun band te reguleren en hun krachten bewust in te zetten. Deze band blijkt onmisbaar om te overleven wanneer een schimmige organisatie jacht op ze gaat maken.
Naast de verhaallijn over de opgejaagde sensates heeft de serie ook veel aandacht voor maatschappelijke kwesties zoals LHBTI+-rechten, seksisme, en voor het vormen van een eigen identiteit, religieuze beleving, seksuele geaardheid, enzovoorts.
Toen ik de serie ontdekte, durfde ik nog niet zo heel lang voor mijn bi+ gevoelens uit te komen. Ik snakte naar verhalen met queer personages. Maar die zijn er niet zoveel. En als er al queer personages zijn, zijn het ofwel onbeduidende bijrollen, ofwel problematische figuren. De filmindustrie geeft slechterikken uitgesproken gay trekjes, maakt een fetish van lesbiënnes en laat homo mannen langzaam doodgaan aan AIDS. Representatie is zeg maar niet hun ding. Nog niet zo heel lang geleden bestond er in de Amerikaanse filmindustrie zelfs de Hays Code, die voorschreef dat queer personages alleen getoond konden worden wanneer ze gestraft werden voor hun ‘perversies’. Institutionele homofobie.
Gelukkig is er dus de prachtige serie Sense8, grotendeels geschreven en geregisseerd door Lana en Lilly Wachowski. Je kunt ze kennen van de The Matrix reeks en van de film Cloud Atlas. Voor wie onder een steen heeft gelegen: Lana en Lilly zijn zelf trans. Er zijn veel redenen waarom Sense8 de beste serie is voor LHBTI representatie:
Prachtige diverse cast, personages en omstandigheden
Acteurs van over de hele wereld, met verschillende ethnische achtergronden en tenminste 7 verschillende talen. Het verhaal gaat over 8 zeer verschillende individuen in 8 verschillende steden in 7 verschillende landen op 4 verschillende continenten. De personages zijn van allerlei genders, en hebben een grote variatie in socio-economische status, werk, interesses en vaardigheden.
Het heldendom en het belang van Nomi Marks
Het personage Nomi Marks is een trans vrouw. Zij wordt gespeeld door de actrice Jamie Clayton, een trans vrouw. Nomi is vanaf de eerste episode één van de belangrijkste heldinnen van het verhaal. Deze serie is één van de weinige die zoveel tijd en positieve aandacht geeft aan een trans personage.
Voor de oplettende kijker: let op de misgendering en deadnaming die af en toe langs komt als een niet te missen manier om de good guys en de bad guys van elkaar te scheiden.
Meer LHBTI personages
Een trans vrouw date een cis vrouw. Een cis man date een cis man.
Eigenlijk alle sensates
In aflevering 6 gebeurt iets, dat wellicht je nieuwsgierigheid wekt naar de voorkeur van de overige sensates. Acteur Brian J. Smith klapte daarover uit de school.
De nadruk op PRIDE
Eén van de centrale boodschappen van de serie is om trots te zijn op wie je bent en om het leven authentiek te leiden, zeker als het gaat om je gender en/of je geaardheid. Nomi zegt het ergens letterlijk: “For a long time I was afraid to be who I am because I was taught by my parents that there’s something wrong with someone like me … I was afraid of this parade because I wanted so badly to be a part of it. So, today, I’m marching for that part of me that was once too afraid to march. And for all the people that can’t march. The people living lives like I did. Today I march to remember that I am not just a ‘me.’ I’m also a ‘we.’ And we march with pride.”
De geweldige intro
De intro van Sense8 is opgebouwd uit beelden van over de hele wereld. Korte flitsen van een veelheid van landen en culturen. De opvallendste cultuur in de intro is echter de LHBTI cultuur: o.a. Pride Parades, regenboogvlaggen en queer stellen zijn nadrukkelijk aanwezig.
Sterke herkenbare queer verhalen
De serie belicht de vele kanten van het leven voor een queer persoon: coming out, liefde en relatie, sex, Pride. We zien de jonge Amanita het huis uit sluipen om met een meisje te daten, we zien Lito worstelen met zijn dubbelleven. Heel herkenbaar.
Heerlijk positief
Hoewel de queerness van de personages heus voor problemen zorgt, is het feit dát ze queer zijn niet problematisch in het verhaal. Ze zijn het gewoon. Het is eigenlijk zelfs hun kracht. Daarnaast zitten er een paar behoorlijk juicy scènes in de serie en ook die benadrukken vooral de positiviteit van queer zijn.
Sense8 is één groot queer feest. En nog een rete spannend verhaal ook.
Laatste fun fact: in seizoen 2, afleveringen 3 en 4, zie je onze helden in Amsterdam, o.a. op de Nieuwe Doelenstraat deze deur uitlopen, en in Paradiso en het Rijksmuseum.
Sense8 verscheen van 5 juni 2015 tm 8 juni 2018 op Netflix. Op het moment dat ik dit schrijf, is de hele serie nog steeds daar beschikbaar.
Dit artikel heeft veel te danken aan de blogs 8 Reasons ‘Sense8’ Is the Best Show for LGBT Representation door McKenna Ferguson en Sense8 and the importance of happy queer characters door Stacey Lehane.
