Bi+ redacteuren stellen zich voor, Laura Dijksman woont in Amerika en heeft een persoonlijke definitie van bi.
Toen ik 16 was werd ik ontzettend verliefd op een meisje. Dat is het moment dat ik me realiseerde dat ik eigenlijk altijd óók gevoelens voor meisjes had gehad, maar dat ik ze nooit als dusdanig had herkend. Ik kende alleen de binaire tegenstelling van hetero en homo. Ik viel op jongens, ik was daarom zeker niet lesbisch. Dat betekende dat ik gewoon hetero was, en ik was niet verliefd op meisjes, dat was uhm… vriendschap. Ofzo. Blijkbaar. Tot dat ene meisje dus.
Niet dat er iets op tegen was om homo of lesbisch te zijn; ik had een oom die “van de verkeerde kant was” zoals dat toen nog heette, en die nam naar verjaardagen gewoon zijn vriendjes mee. Maar ik had nog nooit gehoord van iemand zoals ik, die van meisjes EN jongens hield. Niet dat ik er anders op werd behandeld, ik was er na een kortdurende relatie met dat meisje vrij open over dat ik óók op meisjes viel en met ze vree, en ik heb er van niemand ooit een onvertogen woord over gehoord.
Een tijdje na mijn scheiding in 2005 wilde ik wel weer daten, maar in eerste instantie ging ik alleen met mannen uit. Ik wist wel dat ik seks met vrouwen lekker vond, maar wou ik wel een relatie met een vrouw? De stap om met vrouwen te gaan daten was dus groot en heel eng. Met angst en beven heb ik toen op één datingsite de optie “biseksueel” aangekruist. En dat, lieve lezers, is de eerste keer geweest dat ik mezelf bi noemde. Tada!
Bi+
Een jaar of zeven geleden ben ik via Facebook het bi-activisme ingerold. Ik woonde inmiddels in Amerika, en ik raakte betrokken bij BiNet, een Amerikaanse bi-vereniging. Daar zijn heel wat discussies over de definitie van bi gevoerd. Er bleken heel veel verschillende vormen van bi-zijn te bestaan, en hoe vang je dat nou eigenlijk in een definitie?
BiNet gebruikte een “gemeenschapsdefinitie”, de meest basale gemeenschappelijkheid van alle bi’s: “aangetrokken tot meer dan één gender”, en allerlei variaties hierop.
Dat zette mij aan het denken. Als dat nou de gemeenschapsdefinitie is, kunnen we dan ook zeggen dat er een persoonlijke definitie bestaat? En hoe zou die er dan uitzien? Na veel nadenken en schrijven hierover, zowel voor BiNet als later voor Quora, denk ik dat binnen bi-zijn een aantal aspecten een rol spelen:
1. Tot hoeveel genders ben je aangetrokken?
Anders dan bij monoseksuelen (mensen die maar tot één gender aangetrokken zijn) zijn onze aantrekkingen verspreid over meerdere genders. Voor sommige mensen zijn dat alleen mannen en vrouwen, voor anderen alleen mannen en mensen die zich als mannen presenteren, voor weer anderen zijn dit mannen, vrouwen, en alle variëteiten van non-binaire mensen, en allerlei andere combinaties.
2. Overlappen je romantische aantrekkingen de seksuele en hoever dan?
Onze romantische aantrekkingen zijn niet altijd gelijk aan onze seksuele aantrekkingen. Je kunt dit zien als twee of meer schalen (het aantal is afhankelijk van de genders waartoe je aangetrokken bent) waarbij de wijzertjes niet persé gelijk zijn. Sommige mensen hebben een ruimere romantische aantrekking dan een seksuele, anderen precies andersom, voor anderen is het wel bijna hetzelfde maar niet helemaal, en voor anderen is er helemáál geen overlap.
3. Speelt gender (expressie) een rol in je aantrekkingen?
Voor sommige mensen speelt gender (expressie) een grote rol in hun aantrekkingen. Voor anderen speelt het geen rol van betekenis.
4. Zijn je aantrekkingen stabiel of fluïde?
Voor de meeste mensen zijn hun aantrekkingen stabiel, voor sommige mensen fluctueert het, in grotere of kleinere mate, over langere of kortere tijd.
Als het antwoord op 1 en 3 is “alle” en “nee geheel niet” dan kun je je naast bi ook pan noemen.
Mijn persoonlijke definitie werd dan als volgt:
1: aangetrokken tot alle genders
2: romantisch gelijkmatig aangetrokken tot alle genders, seksueel een beetje meer richting vrouwen en androgyne mensen, hypermasculiene mannen zijn voor mij niet seksueel aantrekkelijk
3: romantisch gezien maakt gender me niets uit, seksueel gezien wel
4: mijn aantrekkingen zijn stabiel.
Dus dat is mijn persoonlijke vorm van bi-zijn.
Wat door al deze gedachten ook is veranderd is de manier waarop ik de gemeenschapsdefinitie zie. Ik vind het tweede aspect ook belangrijk voor onze oriëntatie, en dat is waarom ik zelf tegenwoordig altijd de definitie geef als “romantisch EN/OF seksueel aangetrokken zijn tot meer dan één gender.”
Ik vind het persoonlijk fijn dit zo bedacht te hebben. De algemene beschrijving is zo wijd, het kan zo onbestemd voelen. Met deze beschrijving voel ik me heel erg gekaderd. Niet in een hokje gepropt, maar verwarmd en gekoesterd.
Er valt nog veel meer te zeggen en schrijven over bi-zijn. Ga ik ook doen. Een volgende keer haha. Nu ga ik de buurtpoes aaien, mijn dagelijkse poezenshot
