Op 24 mei is het ‘Panromantic and Pansexual Awareness Day’, een dag om de zichtbaarheid en diversiteit van pan mensen te vieren. Panseksuele en/of panromantische mensen zijn een groot onderdeel van de bi+ gemeenschap en panseksualiteit is een op zich zelf staande niet monoseksuele identiteit; pan mensen vallen namelijk niet op maar één gender. Voor hen geldt: #GenderIsGeenDing

Door Sara Verlee

Dit jaar zet Bi+ Nederland verschillende pan mensen in het zonnetje door vanaf 17 mei elke dag een interview met een pan persoon te delen. Vandaag is dat:

Nico Lippe (hij/hem), 59 jaar, panseksueel, noemt zichzelf meestal biseksueel of bi

Nico is een bi+ activist en één van de oprichters van het Bi-Café in Nijmegen. Hij heeft niet zoveel met hokjes, maar voelt zich wel verbonden met het label panseksueel.

Wat is fijn aan het label pan?

Meestal als mensen naar mijn oriëntatie vragen, dan zeg ik vaak bi. Ik zie bi namelijk als het vallen op meer dan één gender, wat in praktijk ook voor mij geldt. Als er wat meer ruimte is voor uitleg dan zeg ik vaker dat ik pan ben. Bi is altijd makkelijker in situaties waarin ik het niet per se wil toelichten. Ik vind het label queer ook fijn, omdat dit ook op gender slaat. Ik pas niet zo goed in hokjes. Zo heb ik een mannelijk lichaam, en dat vind ik prima, maar identificeer me niet met mijn geslachtskenmerken, maar als mens. Ik ben eigenlijk mijn eigen hokje.

Het fijne aan labels zoals queer en pan is dus ook dat het die ruimte biedt en dat mijn eigen ervaringen geen hokje hebben. Ik val vooral op de persoon. Ik heb wel fysieke voorkeuren, maar die hebben niets met gender of geslacht te maken. Mijn identiteit, de manier waarop ik mezelf meestal omschrijf is bi maar mijn gevoelens pan. Daar zit wel een verschil tussen, maar dat zijn we binnen de bi+ gemeenschap wel gewend! En ik ben al zo lang aan het woord bi gewend en al zo lang actief dat het woord bi zelf onderdeel van mijn identiteit is.

Draag je jouw seksualiteit ook uit?

Het ligt er dus aan of er ruimte is om het toe te lichten. Meestal voel ik ook niet de behoefte om mijn seksualiteit nadrukkelijk te benoemen. Ik verricht al mijn hele halve leven werk voor de bi+ gemeenschap dus ik heb niet het idee dat ik daarbij mijn oriëntatie moet uiten. Wel heb ik naast een stuk of 10 bi shirts ook 2 pan shirts met woordgrappen over bi- en panseksualiteit. Misschien kost het ook gewoon tijd en benoem ik het later wel. Of misschien benoem ik mijzelf later als queer, het kan een kwestie van tijd zijn.

Hoe kijk je aan tegen een dag als 24 mei?

Ik deel altijd veel dingen op facebook, zo ook dit soort zichtbaarheidsdagen. Dit blijft niet alleen bij seksuele oriëntatie, maar ook bij zaken zoals gender etc. Vanwege mijn verleden als bi activist voel ik nog wel meer aansluiting bij Bivisibility Day, maar mijn gevoelens blijven pan.

Ik wil wel iedereen meegeven om vooral jezelf te zijn en je niet te laten aanpraten dat er maar twee genders zijn. En dat je maar op één gender kan vallen. Beide aannames zijn binair en mononormatief. Volg gewoon je gevoel; als je iemand leuk vindt, ga er gewoon voor. Mocht het niet bevallen, weet je ook genoeg!

‘Ik pas niet zo goed in hokjes. Zo heb ik een mannelijk lichaam, en dat vind ik prima, maar identificeer me niet met mijn geslachtskenmerken, maar als mens. Ik ben eigenlijk mijn eigen hokje.’