Op 24 mei is het ‘Panromantic and Pansexual Awareness Day’, een dag om de zichtbaarheid en diversiteit van pan mensen te vieren. Panseksuele en/of panromantische mensen zijn een groot onderdeel van de bi+ gemeenschap en panseksualiteit is een op zich zelf staande niet monoseksuele identiteit; pan mensen vallen namelijk niet op maar één gender. Voor hen geldt: #GenderIsGeenDing
Door Sara Verlee
Dit jaar zet Bi+ Nederland verschillende pan mensen in het zonnetje door vanaf 17 mei elke dag een interview met een pan persoon te delen. Vandaag is dat:
Stan (hij/hem), 23 jaar, theaterstudent, panseksueel
Na een paar uitstapjes in media en vormgeving en een opleiding tot onderwijsassistent kwam Stan uit bij een vooropleiding theater. Toen wist hij zeker wat hij wilde doen en nu studeert hij caberet aan de Koningstheateracedemie in Den Bosch.
Wat vindt je het leukste aan pan zijn
Je hoort het toch niet zo vaak, dat mensen pan zijn. Toen ik net theater ging studeren kwam ik voornamelijk toch bi mensen tegen, zoals ik mij voorheen ook identificeerde. Pas anderhalf jaar later kwam ik erachter dat ik pan was, een paar jaar nadat ik me realiseerde dat ik bi was. Ik merkte eigenlijk dat ik al langer jongens leuk vond, maar ook meisjes. En toen ik op kamers ging wonen in Den Bosch leerde ik zoveel verschillende mensen kennen. Ik vond veel mensen super interessant en hun gender maakte me eigenlijk weinig uit. Pan paste voor mijn gevoel beter bij die ervaringen en stiekem vind ik het eigenlijk ook wel leuk, als de één van de weinige pan mensen op de opleiding.
‘Ik vond veel mensen super interessant en hun gender maakte me eigenlijk weinig uit. Pan paste voor mijn gevoel beter bij die ervaringen…’
Ik denk dat het ook leuk is omdat het heel open minded voelt en dat ik snel mensen accepteer. Mensen komen dus ook snel naar me toe omdat ze weten dat ik ruimdenkend ben in dat opzicht. En natuurlijk is het leuk om er materiaal van te maken voor mijn opleiding.
Je bent dus ook echt zichtbaar pan
Nou, ik zeg het niet meteen dat ik pan ben. Zou wel grappig zijn; “hoi, ik ben Stan de pan!” Maar als mensen ernaar vragen ben ik er open over, en mijn vrienden maken ook dit soort grapjes, dat is helemaal prima! Verder als mensen vragen ‘hoe zit het met de meiden’, dan zeg ik heel snel dat ik ook geïnteresseerd ben in een jongen, maar ook in iemand anders, want ik ben pan. Op instagram post ik ook veel over dit onderwerp.
Het uit zich ook een beetje in mijn kledingstijl; vroeger droeg ik voornamelijk hoodies maar nu voel ik me meer thuis in een geruiten pantalon en met nagellak op mijn vingers. Ik heb ook eindelijk voor het eerst een roze shirt! Vijf jaar geleden zou ik dat nooit gedragen hebben, misschien ook uit angst dat mensen je als gay zouden zien. Niet dat dat iets slechts is, maar omdat ik dat niet ben, en mensen dan echt een stukje van je identiteit missen. Ik voelde me eerst bang voor dit soort aannames, nu draag ik wat ik wil en moedig ik anderen ook aan dit te doen.
Hoe voel je je over een dag als 24 mei?
Ik snap wel dat mensen overspoeld worden met dit soort zichtbaarheidsdagen, het zijn er echt veel. Zelf kom ik er ook pas op de dag zelf vaak achter en dan deel ik iets erover op instagram. Maar het is wel belangrijk, omdat mensen zich dan ook kunnen uiten als pan en voorbeelden kunnen zien.
Laatst had ik ook een goed gesprek met een jongen die dacht dat bi of pan zijn alleen iets was voor meisjes. En juist door mij te zien, als pan jongen, wist hij dat hij zich ook zo kon identificeren. Dat voelde echt wel als een eer om iemand daar mee te helpen.
Ik moedig iedereen aan diens seksualiteit te onderzoeken en breder te kijken. Soms pas je even in een hokje en soms groei je er weer uit. Hokjes zijn er om te doorbreken.
