Update: ten tijde van publicatie van dit bericht/document gaven cijfers uit onderzoek aanleiding om uit te gaan van ongeveer 1 miljoen bi+ mensen in Nederland. Cijfers in de Veiligheidsmonitor van 11 oktober 2024 van het Centraal Bureau voor de Statistiek laten zien dat we uit kunnen gaan van 1,7 miljoen bi+ mensen in Nederland.
In een mononormatieve samenleving heb je maar twee keuzes: of je valt op vrouwen, of je valt op mannen.
Nog niet zo lang geleden vonden mensen het raar of ongewoon als je op het eigen geslacht viel, inmiddels zijn we het er in Nederland over eens dat homoseksualiteit een normaal menselijk verschijnsel is en homo’s en lesbiennes er gewoon bijhoren. Dat is een goeie zaak, maar het maakt het voor mensen die niet hetero, homo of lesbisch zijn soms wel lastig om uit te leggen dat zij níet monoseksueel zijn.
Daarnaast worden de laatste jaren traditionele gedachten over wat vrouwelijk en mannelijk is flink opgeschud door mensen die helemaal geen zin hebben in het binaire gedachtengoed. Mensen bepalen zelf wel of ze mee willen doen aan het toneelstuk ‘man/vrouw’. Met het verschuiven van traditionele genderrollen, kiezen mensen zelf wel hoe ze zich uiten en benoemen. Mensen blijken baas over eigen gender!
Dit alles maakt dat de mononormatieve samenleving aan het piepen en kraken is. De zekerheid dat iedereen óf in het hokje man óf in het hokje vrouw viel is aan het verdwijnen. Met alle gevoelens van verlies en rouw ten gevolg. Maar het geeft ook nieuwe kansen! Een kans om werkelijk divers en inclusiever te zijn.
In Nederland zijn ongeveer 1 miljoen mensen niet monoseksueel.
Niet iedereen valt alleen maar op één geslacht of gender. Dat was nooit zo. Zelfs niet in het binaire tijdperk dat nu langzaamaan vervangen wordt door een tijd waarin verschillende soorten genders of non-genders meer geaccepteerd wordt.
In Nederland zijn ongeveer 1 miljoen mensen niet monoseksueel.
Misschien noemen deze mensen zich hetero en hebben ze een heel net burgerlijk bestaan, maar deze mensen weten van zichzelf dat ze ook wel eens op het eigen geslacht vallen, of op een gender dat ze nog niet kenden. Dit kan liefde of lust zijn. Of misschien een fantasie die op onbewaakte momenten naar boven komt.
Misschien zijn het mensen die altijd al wisten dat ze geen voorkeur hadden voor een geslacht of gender, zolang er maar een klik was tussen hen en de ander. Dan kon alles gebeuren.
Misschien zijn het mensen die altijd op zoek zijn naar nieuwe avonturen, en zich niks aantrekken van wat anderen daar van vinden. Maar zelfs dan…
Als de norm voorschrijft dat je alleen verliefd mag worden op mannen of op vrouwen, dan worden mensen die buiten deze norm vallen er altijd aan herinnerd dat ze ‘anders’ zijn.
Mensen met bi+ gevoelens en ervaringen weten dat ze buiten de norm opereren omdat ze continue het gevoel hebben zichzelf uit te moeten leggen, en het risico lopen om afgewezen te worden door vrienden, familie en partners als ze hun gebrek aan monoseksualiteit opbiechten.
Vaak wordt gezegd: “Goh, bi’s zie je zelden!” of “Je hoort er weinig over, ze zijn niet echt zichtbaar.” Wat niemand zich realiseert is dat ongeveer 1 miljoen volwassen Nederlanders geen zin hebben om steeds te moeten uitleggen dat ze niet in het mononormatieve plaatje vallen. Misschien moeten we daar mee aan de slag!
