Interview met Dr. Emiel Maliepaard (deel 2)

Dr. Emiel Maliepaard is bekend als de eerste Nederlandse onderzoeker die promoveerde op het thema biseksualiteit. Ook was hij mede-organisator van European Bisexuality Conference 2016. Momenteel werkt hij als onderzoeker bij Atria, kennisinstituut voor emancipatie. Zijn nieuwste wapenfeit is het boek Bisexuality in Europe (online gratis beschikbaar) dat hij als redacteur uitbracht bij het gerenommeerde Routledge. Dit boek geeft een podium aan bi+ onderzoekers in Europa en laat de diversiteit aan bi+ onderzoek zien. Jantine van Lisdonk interviewde hem.

In dit tweede deel, geeft hij zijn blik over internationale koplopers in bi+ onderzoek, emancipatie en organisatievorming en positioneert hij Nederland. In het eerste deel ging het over de totstandkoming van boek Bisexuality in Europe, eye-openers voor hemzelf en zijn visie over hoe het gaat met bi+ onderzoek en waar het naartoe moet.

Wat is jouw beeld over bi+ onderzoek en bi+ organisaties in andere landen? Welke landen zijn echt koplopers, vind je?

In Europa is Groot-Brittannië echt een koploper. Er is veel onderzoek en er zijn allerlei promovendi die zich richten op biseksualiteit. Ook is Groot-Brittannië sterk in organisatievorming. Ze houden al lange tijd een grote jaarlijkse Bisexual Conference (BiCon) en hebben allerlei lokale clubjes en netwerken. Duitsland heeft ook relatief veel lokale netwerken en organisaties, maar daar is de landelijke organisatievorming beperkter. In Nederland hadden we veel lokale initiatieven in de jaren negentig, maar die bestaan nauwelijks meer. Australië heeft mooie en goede onderzoeken gedaan en daar is echt sprake van wisselwerking tussen onderzoek en bi+ netwerken. Amerika is vooral sterk in kwantitatief mentale gezondheidsonderzoeken, maar juist minder in kwalitatief onderzoek.

En bi+ inclusief beleid? Welke landen zijn goede voorbeelden?

Dat is eigenlijk overal nog beperkt. Ik merkte dat de internationale onderzoekers bij de EuroBi(Re)Con 2016 in Amsterdam het heel bijzonder vonden dat een wethouder, iemand uit de politiek, de moeite deed om deze conferentie te openen. In het buitenland vinden ze het ook erg interessant dat onze landelijke overheid het huidige bi+ onderzoek over de ervaringen en behoeften van bi+ mensen financiert. Maar bi+ beleid is nog vrij afwezig in Nederland en internationaal. Dit komt enerzijds omdat er geen interesse en dus weinig vraag naar is. Er wordt zelden door beleidsmakers gevraagd aan wetenschappers en experts wat belangrijke kernthema’s voor bi+ zijn. Het beeld is soms nog dat aandacht voor homoseksualiteit vanzelf ook positief doorwerkt voor bi+ en transgender mensen, maar dat is niet zo. Aan de andere kant weten we ook nog onvoldoende wat dan goed bi+ inclusief beleid is. Antwoorden komen soms niet verder dan meer zichtbaarheid van bi+.

Bi+ inclusief beleid is precies wat Bi+ Nederland in 2021 wil gaan oppakken. We zijn bezig met hoe bi+ inclusief beleid eruit zou moeten zien en wat volgens ons de eerste stappen zijn om beleid bi+ inclusiever te maken. Het huidige bi+ onderzoek kan daar ook handvatten aan geven.

Het zou ook mooi zijn als er op hoog politiek of beleidsniveau aandacht voor bi+ is. In Amerika heeft Obama een keer een rondetafel met bi activisten georganiseerd in het Witte Huis. In Groot-Brittannië is er met Stonewall UK op hoog niveau aandacht geweest voor biseksualiteit. Dus het is niet alleen maar kommer en kwel. Dit soort momenten waarbij de doelgroep wordt benaderd en uitgenodigd zijn echt belangrijk. Die rondetafel in het Witte Huis is echt een mijlpaal geweest voor veel bi activisten, die zich daardoor gesteund en erkend voelden. Dat hebben we in Nederland nog niet gehad.

Het is inderdaad opvallend dat er door hooggeplaatste mensen wel aandacht is voor LHBTI in het algemeen, homoseksualiteit en ook steeds vaker voor transgender, maar nooit voor bi+. Wat zouden we in Nederland verder moeten doen en oppakken?

Onderzoek gaat niet alleen over kennis verzamelen, maar kan ook een push geven aan onderwerpen. Het Bisexuality Report uit 2012 onder leiding van de Britse Meg-John Barker heeft in heel Europa een iconische status gekregen. Dat rapport heeft veel betekend en het biedt inzicht. Het wordt daardoor echt gebruikt voor argumentatie. Het is belangrijk om kennis bij elkaar te krijgen in een mooi document en door goede mensen te laten uitvoeren die bekend zijn in de wetenschap en in de bi+ gemeenschap.

De nationale kennissynthese van Bi+ Nederland, de internationale kennissynthese van Atria, door jou geschreven, en ook de factsheet 2020 zijn eerste stappen in het verzamelen en aanbieden van beschikbare onderzoekskennis over bi+ in Nederland. Welke onderzoeken zijn volgens jou, naast het huidige bi+ onderzoek, nodig in Nederland?

Het lijkt me leuk en belangrijk als er meer aandacht komt voor relaties. Het is een kernelement in onze samenleving. Veel mensen zeggen dat een relatie ze stabiliteit en rust geeft en dat het goed is voor hun mentale welbevinden. Of dat ook geldt voor bi+ mensen dat is nog maar de vraag en ik hoor wisselende geluiden. Het kan rust bieden, maar soms ook weer niet. In de survey van het huidige bi+ onderzoek is er aandacht voor, maar het zou interessant zijn om een keer een hele survey over relaties te doen, gevolgd door interviews.

De aandacht voor relaties is inderdaad opvallend klein in beleid en onderzoek.

Ja, het is in Nederland vooral beperkt tot de psychologie en de seksuologie en bijna altijd gericht op hetero mensen. Een meer maatschappelijke blik ontbreekt.

Zijn er nog andere onderzoeken die je graag uitgevoerd ziet worden?

In onze samenleving gaat veel aandacht naar jonge mensen. Dat is natuurlijk belangrijk. Maar het zou juist ook boeiend zijn om eens onder oudere bi+ mensen onderzoek te doen. Hoe leiden zij hun leven? Het beeld is dat een bi+ oriëntatie minder relevant is naarmate mensen ouder worden en dat komt ook door het vooroordeel dat oude mensen seksloos zijn. Maar dat klopt natuurlijk niet. We weten nog weinig over de levensloop van oudere bi+ mensen. Hoe hebben ze hun leven geleefd, vanaf hun jeugd tot nu? Welke veranderingen in de samenleving hebben ze meegemaakt, hoe heeft dat hen gevormd en welke veranderingen in zichzelf hebben ze meegemaakt?

Dit is vanuit intersectionality zeker interessant.

Ja, inderdaad. Er is ook meer aandacht nodig voor mensen van kleur en mensen met een beperking. Relatief veel bi+ mensen hebben een of meerdere beperkingen.

Je zei eerder dat er in Nederland weinig lokale bi+ initiatieven meer bestaan. Hoe komt dat en wat is er nog wel?

In het onderzoek dat ik deed naar de bi-beweging sinds jaren negentig in Nederland bleek dat er vroeger veel meer lokale bi initiatieven waren. Nu bestaat alleen nog het bi-café in Nijmegen, een bi avond bij het COC in Arnhem, de bi kring in Amsterdam, en Bijou voor 30+ biseksuele vrouwen. Misschien was er vroeger meer nood om elkaar te ontmoeten, maar het is wel opvallend. Het kan belangrijk zijn dat er meer lokale bi+ clubjes en initiatieven komen. Bi+ Nederland is nog een vrij jonge organisatie en het is logisch dat ze zich niet meteen op lokale intiatieven richt. Maar het is wel belangrijk dat het weer komt. Het zou mooi zijn als dit organisch groeit.

Bi+ Nederland richt zich in deze beginfase eerst op het landelijke niveau om onszelf stevig op te bouwen. Maar het zit wel in ons achterhoofd voor een latere fase en om daarin meer te kunnen bieden. We willen alleen niet voortijdig imploderen door meteen teveel tegelijkertijd op te pakken. We stimuleren dat mensen in de bi+ facebookgroep zelf lokaal iets organiseren en elkaar ontmoeten en dat gebeurt ook.

Het is inderdaad een valkuil van veel vrijwilligers en bi activisten dat ze iets willen betekenen en dan teveel op zich nemen, omdat anderen het niet doen. In dat onderzoek naar de bi-beweging sprak ik ook met bi activisten en daaruit bleek dat sommigen er echt aan ten onder gingen omdat ze naast hun normale baan heel veel vrijwilligerswerk deden. Dat houd je niet lang vol. Je hebt genoeg schouders nodig die het dragen.

Het online boek Bisexuality in Europe is gratis en beschikbaar voor iedereen.

Het ingebonden boek is op dit moment beschikbaar voor £96 (Britse pond).
In 2021 komt er een goedkopere paperback uitgave.

Eind maart 2021 verschijnt het onderzoeksrapport over de survey bevindingen van het grote bi+ onderzoek, gevolgd door een onderzoeksrapport over het kwalitatieve onderzoek in najaar 2021.

Lees hier deel 1 van het interview met Dr. Emiel Maliepaard

Visited 846 Times, 1 Visit today

Over Jantine

Jantine interviewt bijzondere mensen die soms ook professioneel met bi+ of diversiteit bezig zijn. Centraal staat wat hen beweegt, hoe ze in het leven staan en wat ze te zeggen hebben over liefde, relaties en seksualiteit.

Related Posts