Van jongs af aan wist ik dat ik zowel jongens als meiden leuk kon vinden. Zelf vond ik dat niet vervelend, maar ik merkte wel dat mijn omgeving dat minder accepteerde. Qua relaties was het ook lastig aangeven. En soms is dat nog, maar aan het begin van relaties vertel ik dit nu direct. Dat leidt soms tot vooroordelen en vervelende opmerkingen van zowel mensen binnen als buiten de queer community.
Nu weet ik dat ik panseksueel ben, maar afhankelijk van de context en of de gesprekspartner wissel ik tussen begrippen als biseksueel, queer en omniseksueel. Daarom vind ik bi+ een fijne term, omdat er zoveel onder kan vallen en het voor veel mensen kan verschillen.
Gelukkig is het steeds vaker zo dat mensen het willen begrijpen en dan volgt er een mooi gesprek. Dat is fijn, want er is heel veel liefde te geven.
