Op 14 oktober vond de Bi+ Dag van 2023 plaats in Utrecht. Esther Wouters schreef haar eigen ervaring op in deze terugblik. De foto’s zijn gemaakt door Marije Slingerland.
Terugblik Bi+ Dag 2023
Door Esther Wouters
Mijn tweede Bi+ Dag. En net als de eerste keer dacht ik toen ik binnenstapte: ‘O, zitten jullie allemaal hier?!’ Al die leuke mensen, die net iets anders zijn. Iets kleuriger, iets losser, iets eigener. De mensen waarbij ik me meteen thuis voel. Ook al lijken een heleboel er uiterlijk helemaal niet op mij of ik op hen. Alsof er een frequentie bestaat met signalen die wij allemaal oppikken.
Dat is best apart, want de bi+ community is juist divers. Dat bleek ook weer uit het panelgesprek. Wel of niet binair in gender of seksuele voorkeur. Polyamoureus of niet. Rustig meanderde de uitstekende gespreksleider Tirsa With met de paneldeelnemers langs verschillende onderwerpen. Ik zag mensen in de zaal aandachtig luisteren. Nieuwe woorden in zich opnemen en manieren van kijken. Blijken van herkenning op heel wat gezichten.
Dat is best apart, want de bi+ community is juist divers.
Zelf had ik een vriendin bij me die zich al heel lang bi+ noemt maar schroom voelde om naar bijeenkomsten te gaan. ‘De workshops spreken me helemaal niet aan’, zei ze. ‘Je bent bang he’, zei ik. Na nog wat sputteren meldde ze zich dan toch aan. ‘Maar je blijft wel de hele dag bij me hoor’. Ik beloofde het haar plechtig.
Voor een makkelijke instap had ik ons aangemeld bij de meest luchtige workshops. Meestal ben ik erg van de inhoudelijke sessies, maar dit pakte ook voor mij goed uit. In de ochtend werkten we aan treffende demonstratieteksten en -beelden met de geweldige vrouwen van ‘Lekker blijven likken’. We waren verbaasd waar iedereen toe in staat bleek. De resultaten waren echt goed en we zaten heerlijk te knutselen. Mijn vriendin bleek zich meteen op haar gemak te voelen. En natuurlijk vond ze de workshop ook superleuk.
’s Middags was het hoelahoepen geblazen. Ik dacht dat ik het niet meer kon, omdat het me nooit meer lukte met zo’n kinderhoepel. Maar dat bleek gewoon aan de grootte van de hoep te liggen. Een maatje groter ging meteen goed. Ik was ontzettend blij dat we ook iets fysieks deden op deze toch intense dag. Elke restant van spanning hoepten we weg. Ook dát is zelfbevrijding, bedacht ik. Ik snapte heel goed dat Raichala van Joyfull Hoopdance dit inzet voor de emancipatie van jongeren en ‘every body’.
Elke restant van spanning hoepten we weg. Ook dát is zelfbevrijding, bedacht ik.
Helemaal relaxed ploften we voor de afsluiting op de zachte stoelen van het Zimihc theater achter de Colour Kitchen, de sfeervolle locatie van de dag. Bipasha Tabu zette met een opzwepende dragperformance het publiek in beweging. ‘Jullie mogen allemaal meedansen hoor, je hoeft niet te blijven zitten’. Bij een ander publiek had een enkeling hier misschien gehoor aan gegeven. Maar hier stroomde het podium vol met een dansende menigte. Bi+ mensen, wat zijn ze toch leuk!
